Embriyo gelişimindeki ilk adımlar, temel vücut planını, yani blastula’nın gastrula sırasında rehberlik edeceği ve daha fazla gelişmenin gerçekleşeceği bir tür düzenleyici sistem belirler. Ovum, hayvan ve bitki yarım kürelerine polarize edilir ve konsantre besinler genellikle bitki yarım küresinde depolanır. İki hemisfer arasındaki protein ve mRNA konsantrasyonlarında da belirli farklılıklar vardır. Öyle ki zamanla birçok türde organizmanın dorsal (üst) kısmında ventral (alt) kısma karşılık gelen bir hayvan yarımküresi oluşur. Bu nedenle, yumurtanın vejetatif polaritesi genellikle dorsoventral eksenin sınırlarını tanımlar. Ön-arka olan ikinci eksen, genellikle spermin zigotu oluşturacak olan yumurtaya girdiği nokta ile tanımlanır. Görüldüğü gibi ilk hücre bölünmeleri sonucunda oluşan ve blastomer adı verilen hücreler sitoplazmik maddelerin kutuplaşmasında da görev alırlar.
Örneğin, bir kurbağanın yumurta hücresi bir sperm hücresiyle birleştiğinde, yumurtanın içeriğinin bir kısmının yeri değişir ve yumurta üzerinde spermin girdiği noktaya karşılık gelen gri, hilal şeklinde bir alan belirir. Bu iki nokta fetüsün ön ve arka eksenini oluşturur. Bu nedenle gri yarım ay adı verilen madde embriyonik gelişimde baştan sona çok önemli bir rol oynar. Kurbağa zigotunun ilk bölünme düzlemi genellikle yarım küreden geçer. Bu nedenle, oluşan yeni yıldızların her ikisi de küçük yarım aylar içerir. Bu iki hücre ayrılırsa, her biri normal bir iribaşa dönüşür ve her hücre iki aksonu tanımlayan bilgileri içerir. Ancak ilk bölünme düzlemi deneysel olarak gri yarımadadan geçirilirse, kardeş hücrelerin ayrılması sonucu oldukça farklı olacaktır, gri yarıyı içeren hücre normal bir iribaş olarak gelişirken diğer hücre basitçe oluşacaktır. düzensiz bir hücre kütlesi. Yani yumurta materyalindeki özellik, özellikle gri yarım höyük dağılımı, hücrelerin gelişme kapasitesi üzerinde önemli bir etkiye sahiptir.
Zigot kurbağasının ilk bölünmesinden sonra, her iki yeni hücre de tamamlanmıştır (tam potansiyel). Orijinal zigotun tüm gelişim potansiyeline sahiptir (polarize sitoplazmik materyal her birinde eşit olarak dağılmıştır) ve tüm farklılaşma yolları açık kalır. Bu ilişkideki evrimleri, denizyıldızı ve akrabalarının çoğu ve insanlar da dahil olmak üzere çoğu omurgalı için tipiktir. Memeli blastomerleri genellikle son sekiz hücre adımına kadar güçlü kalır. İki farklı fare soyundan gelen sekiz hücreli embriyolar bile, normal olarak gelişen on altı hücreli bir kimera oluşturmak için karıştırılabilir (bir kimera, Yunan mitolojisinde birkaç hayvanın parçalarından oluşan bir yaratık, gariptir). Bu teknik, araştırmacıların bir soydan gelen hücrelerin gelişim sırasında başka bir soydan gelen hücrelerle nasıl etkileşime girdiğini incelemelerini sağlar. İnsanlardaki ilk blastomerlerin tamamen güçlü hücreler içerdiğine inanılıyor. Kuşkusuz, sadece bu tür bir gelişime sahip olan hayvanlar, genetik özelliklerini tek yumurta ikizlerine aktarırlar.
Yumuşakçalar ve annelidler gibi diğer hayvan gruplarında, ilk normal bölünme seviyesi, blastomerlerin kritik sitoplazmik içeriğinde asimetrik olarak dağılır. Bu nedenle, kardeş hücreler ayrıldığında, her biri aynı büyüme potansiyeline sahip olamaz. Örneğin deniz salyangozu ve midye gibi bazı yumuşakçalarda, döllenmiş yumurtada birinci bölünmeden önce kutup lobu adı verilen bir çıkıntı gelişir. Bölünme düzlemi, oluşan iki kardeş hücreden biri tüm kutup lobunu kapsayacak şekilde kesişir. İki yavru hücre ayrılırsa, lob materyalli hücre (ana hücrenin arkasındaki koyu lekeli hücre, mitozun bir sonucu olarak neredeyse tamamlanmış olurdu), normal bir larvada görülen apikal organ, post-ters çevrilmiş tüylere sahip normal bir embriyo oluşturacaktır. , maddesiz anormal embriyo ise bu yapılar olmadan normal bir fetüs lobu oluşturacaktır. bu embriyoyu oluşturacaktı. Organı ve apikal kılı oluşturmak için kutup lobunun materyalinde bir şey bulunmalıdır.
Diğer bir örnek ise denizyıldızlarıyla akraba olan deniz kestaneleridir. Embriyonun hayvan ve vejetatif yarısı birbirinden ayrılırsa (üçüncü bölünme seviyesi boyunca), hayvan yarısından aşırı büyümüş bir siliyer blastulaya benzeyen anormal bir larva oluşurken, iyi gelişmiş bir anormal larvaya sahip farklı bir tür. bitkisel yarıdan sindirim boşluğu çıkar.
Embriyonun vejetatif ekseni boyunca dağılmış farklı farklılaşma türlerinin gelişimine yardımcı olan sitoplazmik belirleyiciler. Tersine, sekiz hücreli embriyo hayvanın vejetatif ekseni boyunca bölünürse, her bir yarı küçük ama normal bir larvaya dönüşür. Tamamen sağlıklı bir embriyoda bu iki yarıdan her biri normal bir larvanın sadece yarısını oluşturur.
Kurbağalarda olduğu gibi, embriyonun farklı bölümleri arasındaki etkileşimler, rastgele komşu hücreler arasındaki farklılaşma yolunu uygun şekilde oluşturan ve larvayı uyumlu bir bütün halinde şekillendiren bir değişikliği düzenler.
Şu anda diferansiyel olarak dağılmış olan sitoplazmik maddeler de erken embriyonik gelişim sırasında etkili bir rol oynamalıdır. Bazıları hücrelerdeki belirli genleri etkinleştirirken, diğerleri diğerlerini bastırır ve sınırlar. Diğerleri, benzer RNA’ların translasyonundan elde edilen ürünler gibi, oogenez sırasında eksprese edilen genler tarafından üretilen maternal mRNA’lardır. Söz konusu genlerin bitki-hayvan ekseni boyunca aktivitelerinden kaynaklanan bu ürünlerin heterojen dağılımı, embriyonun farklı bölgelerinde farklı karakteristik ifadelere yol açar. Bu maddelerin dereceleri kutuptan kutba (deniz kestanelerinde olduğu gibi) veya daha az simetrikse (döllenmiş kurbağa yumurtaları ve gri hilal ve kutup loblu yumuşakçalarda olduğu gibi), oosit oluşumunda farklı sitoplazmik içeriklere sahip hücreler üretilir, ve erken Embriyonik gelişim gerçekleşir ve aşamalarının daha ileri bir kutuplaşması ortaya çıkar (bazı organizmalarda birinci bölünme, diğerlerinde üçüncü bölünme veya daha sonra).
kaynak:
https://www.sciencedirect.com
yazar: bronzlaştırıcı tonik
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]
İlk Yorumu Siz Yapın