Bu alışkanlığı geliştirmek için bir kişinin sadece 3 hafta alması gerekiyor. Ancak karakterin günlük alışkanlıklarının asıl kaygısı çevreyi nasıl yavaş yavaş yok ettikleridir ve ilginçtir ki bunların çoğu cehaletten kaynaklanmaktadır. Araba kullanmaktan diş fırçalamaya, yiyecekleri israf etmeye kadar her alışkanlık çevreyi bir şekilde etkiler. Tek yapmanız gereken, çevre üzerindeki karbon ayak izinizi azaltmak için günlük yaşam tarzınızda küçük değişiklikler yapmaktır.
İçindekiler
Yavaş yavaş çevreyi öldüren insanların alışkanlıkları
Bu alışkanlıklardan bazıları ilk başta zararsız gibi görünse de, insanların çevreyi yavaş yavaş öldüren günlük alışkanlıkları öğrendikçe bazılarının çevreye ne kadar zararlı olduğu anlaşılır. Çevreyi yavaş yavaş öldüren insanların bazı alışkanlıkları şöyledir:
Önder: Araba kullanmak, insanların günlük faaliyetlerini gerçekleştirmek için tercih ettikleri başlıca araçlardan biridir. Bununla birlikte, yalnızca Amerika Birleşik Devletleri’nde 273,6 milyon motorlu araçla, benzin yakıtından kaynaklanan araba dumanının bedelini çevre ödüyor. Birçok insanın dünyanın başka ülkelerinde araba sahibi olması çevre üzerinde çok büyük bir olumsuz etkiye sahiptir. Bu nedenle insanların karbon ayak izlerini azaltmak için çok fazla araba kullanmamaları ya da toplu taşımayı bir seyahat yolu olarak kullanmaya daha istekli olmaları gerekiyor.
Pillerin ve tonerin uygun olmayan şekilde atılması: Günlük yaşamda kullanılan ev tipi piller, yanlış imha nedeniyle dünyanın dört bir yanındaki ekosistemlere birikip sızdıklarında yaban hayatı ve deniz yaşamına zarar veren eser miktarda cıva ve diğer zehirli kimyasallar içerir. Öte yandan, mürekkep kartuşları uygun şekilde atılmadığı takdirde çevre üzerinde toksik etkilere sahiptir. Her yıl milyonlarca fişek, toprağı zehirleyerek ve çevreyi daha da bozarak çöplüklere atılıyor. Bu kimyasallar, biyomagnifikasyon adı verilen hayvanların vücudunda büyük miktarda zararlı madde birikmesine neden olur. Bu, hayvanların yaşam döngülerinden ve daha fazla hayvana zarar veren besin zincirlerinden geçmesi anlamına gelir.
Aşırı plastik kullanımı: Mağazalarda satılan ürünler genellikle plastik ambalajla paketlenir. Ayrıca kutu içerisinde sunulan taşıma kılıflarının da çoğu plastik yapıdadır. İstatistiksel olarak, gıda ambalajları, tüm evsel çöplerin ve çöplüklerde son bulan atıkların yaklaşık %70’ini oluşturuyor. Sorun şu ki, plastikler doğal olarak bozulmadıkları ve binlerce yıla kadar uzayabilen bir yaşam döngülerine sahip oldukları için çevreyi büyük ölçüde kirletiyor. Bu, çöplüklere giderek daha fazla plastik döküldüğü için ayrışmanın meydana gelmediği ve dolayısıyla dünyaya herhangi bir olumsuz değer kattığı anlamına gelir.
Yiyeceklerin atık olarak imha edilmesi: Pek çok insan, bir yemek sırasında tüm tabağı bitirmeyi resmi bir nezaket olarak görür. Ancak yiyecekleri atmak, yoksulların ulaşamayacağı temel bir ihtiyaç olduğu için kötüdür. Yiyecekleri atmak çevre için daha kötü çünkü ormanlar ormansızlaşıyor ve yetiştirme, taşıma ve işleme sürecinde emisyonlar oluşuyor. Ayrıca, gıda atıkları uygun şekilde bertaraf edilmediğinde, su yollarında ve diğer su ortamlarında alg gelişimini artırabilen organik madde birikmesine neden olabilir.
Kağıt kullanma: Kağıt, insanlar tarafından günlük olarak farklı şekillerde kullanılmaktadır. Örneğin mutfakta kağıt havlu kullanmak, tuvalette peçete kullanmak ve günlük gazeteler. Kağıdın günlük kullanımı ne olursa olsun, insanların gözden kaçırdığı şey kağıttan yapılmış olmasıdır. Yaşam tarzı ve değişen hijyen tanımı nedeniyle talepte sürekli bir artış olduğu için pazarın taleplerini karşılamak için ağaçlar sürekli olarak kesilmektedir. Bu nedenle her yıl kesilecek ağaç sayısını sürekli artırarak ormansızlaşmaya neden olur.
Elektrolit kaynar su: Sabah kahvenizi yapmak, banyoda veya mutfakta kullanmak için kaynar su kesinlikle gereklidir. Elektrik kullanarak suyu kaynatmak için kullanılan enerji miktarı, onu gaza kıyasla en pahalı yöntemlerden biri yapar. Bu nedenle, kömür ve dizel motorlarla çok fazla elektrik üretildiği için, bir kazan veya kahve makinesi ile gücün aşırı yüklenmesi çevreye büyük zarar verir.
Yüzünü yıkamak: İnsanlar genellikle, araştırmacıların ciddi bir çevre sorunu olarak adlandırdığı plastik peeling mikro tanecikleri içeren yüz yıkama ürünlerini kullanır. Mikroboncuklar, küçük boyutlarından dolayı atık su arıtımı sırasında filtrelenmezler. Su kütlelerine bırakıldıklarında, organlarını zehirleyebilecek veya solungaçlarına zarar verebilecek seviyelerde suda yaşayan organizmaların sağlığına zarar verebilecek balıklar ve diğer deniz hayvanları tarafından yutulurlar. İnsanlar kullanım sırasında temizlemek için mikroboncuklar oluşturduğundan, bunlar hayvanın iç sistemlerine de zarar verir. Suda yaşayan hayvanları inciten şey, boncukların aşındırıcı doğasıdır.
et yemek: Metan, dünyada en çok üretilen sera gazlarından biridir ve bu gaz ısıyı atmosferde hapseder. Bir çalışmanın gösterdiği gibi, en büyük metan üreticisi sığırdır. Bu anlamda, hayvansal ürünlerin üretimi, çoğunlukla hayvan dışkısı ve bağırsak fermantasyonundan kaynaklanan bir sera gazı olan metan için önemli bir katkı sağlar. Et ürünlerini talep etmeye devam eden çiftçiler, daha fazla hayvan besleyerek ve böylece daha fazla sera gazı üreterek emtia arzını artırmaya devam ediyor. Yani bu döngü çevre için daha fazla sorun yaratıyor. Çiftlik gıdalarının çevresel maliyeti olmadan insanlara gıda sağlamak için alternatif protein kaynakları aranmalıdır.
Sifonu çek: Her döngü için bir kova su kullanarak tuvaleti yıkayın. En yıkıcı olanı, tuvalet sifonu çekilir çekilmez suyun hemen siyah suya dönüşmesi ve bir kanalizasyon tesisinde arıtılıncaya kadar başka bir amaca hizmet etmemesi. Buna göre, suyun bu şekilde kullanımı çok verimsizdir çünkü tek başına su kullanır ve ardından yeni arıtma gerektirir. Daha iyi bir alternatif kompostlama tuvaletleri kullanmaktır. Atıklar gübre üretimi gibi projeler için kullanılabileceğinden, bu seçeneği su yerine kullanmak iyi bir alternatiftir. Ancak bu sınırlama bazıları için çok büyük olabilir ve bazı alanlarda geçerli olmayabilir. Bu nedenle, tuvalet sifonlarının sayısını azaltmak veya düşük sifonlu tuvaletler kurmak bir alternatif olabilir.
Diş temizliği: Dişlerinizi fırçalamak da suyu israf ettiği için başka bir kötü alışkanlıktır. İnsanlar dişlerini fırçalarken su püskürttüklerinden ve bu da uzun vadede çok fazla su tüketmek anlamına geldiğinden, fırçalama teknikleri su tasarrufu konusunda özellikle kötüdür. Bir seçenek fırçalarken musluğu kapatmak, diğeri ise su gerektirmeyen fırçalama tekniklerini kullanmaktır. Nefes almayı dengelemek için yüzyıllardır çeşitli bitki yaprakları ve yaprakları kullanılmıştır. Bireylere diş bakımı sağlar ve çürüklere neden olan mikroplara karşı koruma sağlar. En iyi örnek, Tanzanya ve Kenya’daki Maasai’dir. Halk arasında diş fırçası ağacı (Salvadorapersica) olarak bilinen bir alet kullanırlar. Bunun sapı dişleri temizlemek için kullanılır ve ayrıca romatizmal komplikasyonların ve öksürüğün tedavisi ile ilişkili olduğu için sağlık açısından ek faydaları vardır.
TV, cep telefonu veya bilgisayar gibi bir ekran karşısında vakit geçirmek: Çoğu insan için, zamanlarının çoğunu televizyon veya başka bir ekran karşısında geçirmek, cihazdan güç çeken veya elektrik kullanımını gerektiren günlük bir insani alışkanlıktır. Günde yaklaşık 11 saat bir tür ekranın önünde vakit geçirmek elektrik yüküne neden olur. Çözüm, elektrik şebekesindeki elektrik yükünü azaltmak için elektronik cihazları kullandığınız süreyi azaltmaktır.
Olağan harcama: Tüketicilik, tüketim mallarının sürekli ve aşırı satın alınmasıdır. Bireylerin eğlence veya başka herhangi bir amaç için ürün satın almalarına izin veren temel ihtiyaçların karşılanmasından sonra gelir. Bu alışkanlık, tüketicinin ürünlere olan talebini artırmakta, bu da üretim tesislerini sürekli çalıştırarak pazarın daha fazla üretmesini sağlamaktadır. Sonuç olarak, fosil yakıtların yanmasını ve ardından ilişkili sera gazlarının oluşmasını içerdiğinden, çevreye zararlı sürekli bir enerji tüketimi vardır. Olağan harcamalardan kaçınmak için, satın alınan metaların sayısı, talebi ve dolayısıyla bu metaların arzını ve üretimini azaltmak için azaltılmalıdır. Sonuç olarak, bu yaklaşım endüstriyel işlemeyi azaltır ve çevreyi korur.
Geri dönüşüm yok: Çevreyi yok eden bir diğer alışkanlık da geri dönüşüm yapmamaktır. Geri dönüşüm yapılmayarak, plastik ve cam gibi birçok kaynak çöplüklere gönderilir. Geri dönüşüm, halihazırda üretilmiş ürünleri yeniden kullanarak enerji ve kaynakları korur. Bu, tamamen yeni ürünler üretmek için harcanması gereken enerjinin yeniden kullanılabileceği veya korunabileceği anlamına gelir.
Elektronik koruma: Muhtemelen bunu daha önce binlerce kez duymuşsunuzdur, ancak kullanılmadığı zaman elektroniği kapatmak çevre için bir fark yaratır. Aylık elektrik faturanızı düşürmeye yardımcı olmakla kalmaz, aynı zamanda çevre üzerindeki karbon ayak izinizi azaltmada da önemli bir rol oynar.
Çevrimiçi alışveriş: Her yıl erişim alanlarını genişleten e-ticaret şirketleri ve çevrimiçi ürün siparişi için mevcut teknoloji ile, bugün çevrimiçi alışveriş birçok yönden yeşildir. Eşya taşıyan kamyonlardan kaynaklanan emisyonlar ve çöplüklere giden eşyaların plastik ambalajları araştırılması gereken bazı ciddi konulardır.
kaynak:
msn.com/en-in/health/diet/break-your-bad-environmental-habits-by-swapping-to-these-yerine/vp-BB135Ew9
sciencing.com/human-activities-affect-ecosystem-9189.html
nhpbs.org/natureworks/nwep16b.htm
yazar: Özlem Güvenç Ağaoğlu
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]