Lipitler, karbonhidratlar gibi, esas olarak karbon, hidrojen ve oksijen içeren ikinci ana hidrokarbon türevleri grubudur. Ancak başta fosfor ve nitrojen olmak üzere başka elementler içerebilir. En basit haliyle lipitler, bir ucunda bir karboksil grubu bulunan hidrokarbonlardır. Bu tür lipitler, uzun hidrokarbon “kuyrukları” nedeniyle esasen polar değildir. Bu nedenle suda çözünmez. Ancak eter gibi organik bileşiklerde çözünür. Çoğu lipit, karboksil uçlarına bağlı iyonik gruplarla daha karmaşıktır ve uzun hidrofobik kuyrukları onların evrensel özelliğidir.
İçindekiler
yağlar
Nötr yağlar iyi bilinen yağlar arasındadır. Canlı organizmalarda enerji depolama materyalleri olarak önemli olan yağlar aynı zamanda vücudun çeşitli bölgeleri için yalıtım, destek ve koruma sağlar.
Her bir yağ molekülü, gliserol ve yağ asitlerinin bir karışımından oluşur. Gliserol (bazen gliserol olarak adlandırılır), her biri bir hidroksil grubu (OH) taşıyan üç karbon atomlu bir iskelete sahiptir. Tanım olarak, tüm alkoller en az bir grup – bir CH2OH grubu – içerdiğinden, gliserol aynı zamanda bir alkoldür.
Tüm organik asitler gibi yağ asitleri de bir karboksil grubu içerir. Çift bağlı bir oksijen ve -OH grubu aynı karbon atomuna bağlandığında, karboksil grubunu iyonik hale getirir çünkü çift bağlı oksijen-OH grubunun hidrojenini kaybetmesini kolaylaştırarak bileşiğin asit gibi davranmasına neden olur. .
Karbon zinciri uzunluğu, karbondan karbona tek veya çift bağ sayısı ve diğer özellikleri bakımından farklılık gösteren birçok farklı yağ asidi vardır. Yemeklik sıvı ve sıvı yağlardaki yağ asitleri çift sayıda karbon atomu içerir ve çoğu 4 ila 24 karbon veya daha fazla uzun karbon yapısına sahiptir; En iyi bilinen üçü stearik asit (18 karbon), palmitik asit (16 karbon) ve linoleik asittir (18 karbon).
Organik asitler ve alkoller, yoğuşma reaksiyonları sırasında birleşme eğilimindedir. Üç hidroksili ile gliserol, bir lipit molekülü oluşturmak için üç yağ asidi molekülü ile birleşebilir. Bu nedenle, yağlara bazen trigliseritler denir. Farklı yağlar içerdikleri yağ asitlerinde farklılık gösterir.
Diyet çevrelerinde doymuş ve trans yağlar hakkında tıbbi tartışmalar artıyor. Doymuş yağ moleküllerinde, her bir karbona mümkün olduğu kadar çok hidrojen atomu bağlıdır, dolayısıyla karbon-karbon çift bağı yoktur. Doymamış yağlardaki (veya oda sıcaklığında genellikle sıvı oldukları için muhtemelen yağlar) yağ asitleri en az bir karbon-karbon çift bağına sahiptir, bu da hidrojen ile tamamen doymamış oldukları anlamına gelir (çift bağ düz zincirde oluşur ve bu katılaşmayı önler) . Aşırı doymuş yağ alımının insanlarda aterosklerozun nedenlerinden biri olduğuna dair iyi kanıtlar vardır. damar sertliği; Damar duvarlarında yağın kan akışını kısmen engelleyecek kadar birikmesi sonucu felç veya kalp krizine neden olabilen bir hastalıktır.
Yağlar yoğuşma reaksiyonlarıyla yapıldıklarından, hidroliz yoluyla kompleks karbonhidratlar gibi yapı taşlarına ayrılabilirler; Sindirimde olduğu gibi. Yağ yavaş metabolize olmasına rağmen, monosakkaritlerden gram başına 25 kat daha fazla kullanılabilir enerji içerir. Uzun süreli enerji depolama için iyi bir malzemedir. Ancak ortalama bir bireyin yağda depoladığı enerji (yaklaşık bir aylık kaynak) şeker şeklinde sağlanmış olsaydı, her birimiz 25-30 kg ağırlığında olurduk.
fosfolipidler
Farklı lipitler, zincirin karboksil ucunda bir fosfat grubu içerir. Bu fosfolipidlerin en yaygın olanı, bir gliserol birimi, iki yağ asidi birimi ve bir nitrojen grubuna bağlı bir fosfat grubu içerenlerdir. Fosfat grubu, yağdaki üçüncü yağ asidinin bağlanması gereken noktada gliserole bağlanır. Fosfat grubu bir hidrojen iyonu kaybetme eğiliminde olduğundan, negatif yüklü oksijenlerden biri; Elektronegatiflik benzer şekilde hidrojen iyonunu çekme eğilimindedir ve bu nedenle pozitif yüklü hale gelir.
Kısaca, fosfat ve nitrojen gruplarını içeren fosfolipid grubunun ucu kuvvetli iyoniktir ve bu nedenle suda çözünür, yağ asidi grubunun diğer ucu polar olmayan ve çözünmeyen iki uzun hidrokarbon kuyruğu içerir. Çözünürlüğün bu kendine özgü özellikleri, bir ucun çözünüp diğerinin çözülmemesi gerçeğine çok uygundur, böylece fosfolipitler hücre zarının temel bir bileşeni olarak işlev görür.
gezginci
Genellikle lipitler olarak sınıflandırılmalarına rağmen, çözünürlük özelliklerinin katı yağlara, sıvı yağlara, mumlara ve fosfolipitlere benzer olması bakımından yapısal olarak açıklanan diğer lipitlerden belirgin şekilde farklıdırlar. Yağ asitlerini alkolle birleştirmeye güvenmeyin. Bunun yerine, birbirine bağlı karbon atomlarından ve halkalara bağlı farklı yan gruplardan oluşan karmaşık dört halkalı moleküllerdir. Stroytes biyolojik olarak çok önemlidir. Bazı vitamin ve hormonlar steroiddir ve steroidler genellikle canlı hücrelerde, özellikle hücre zarlarında yapısal elementler olarak bulunur.
kaynak:
Khan Akademisi
yazar: bronzlaştırıcı tonik
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]