Plasebo etkisi; Kişinin aldığı ilaçla (ilaç yerine verilen etkisiz bir ilaçla) kendi kendini iyileştireceğine olan inancı, bu inanca paralel olarak fiziksel veya psikolojik olarak iyileşmesidir. Bir bakıma birey iyileşeceğine inanır. Alınan ilacın etkisi olmasa bile kişinin inancından dolayı fiziksel ve psikolojik iyileşme gerçekleşir.
Plasebo Latince’de “tatmin edeceğim” anlamına gelir. Görünüşü ilginç. Birinci Dünya Savaşı sırasında eczanelerde ilaç kalmayınca bazı doktorlar, günümüzde alternatif tıp olarak bilinen tekniklerle hastaların ağrı ve şikayetlerinin azaldığını fark ettiler. 1950’lerde “plasebo etkisi” klinik araştırmalarda önemli bir yer tutuyordu.
Tıbbi bir içeriği olmadığı için halk arasında “şeker hapı” olarak anılır. Kişi bu hapın ilaç olduğuna inanır; Ancak bu ürünün ana bileşeni şekerdir. Bu ilaçlar etkili değildir. Herhangi bir kimyasal içermez ve hiçbir şekilde hasta için faydalı bir etki yaratmaz. Hastalar hapın kendilerine iyi geleceğine inandıkları için, hap hastaların iyileşmesine yardımcı olur.
Plasebo nörobiyolojisi alanında dünyanın önde gelen araştırmacılarından biri olan Fabrizio Benedetti, plasebo etkisi üzerine bir deney yaptı. Denek önce ağrıya maruz bırakıldı ve morfin ile kontrol altına alındı. Ancak deneyin son gününde morfin yerine tuzlu su kullanarak bir fark yarattı. Ağrıların bu şekilde azaldığı ve geçtiği fark edilmiştir.
Kişinin iyileşmeye inanmasının ve başta kanser hastaları olmak üzere birçok hastalık hakkında olumlu düşünmesinin önemli olduğu kabul edilen bir gerçektir.
katip:Yalnızca altn
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]