Osmanlı hukuk sisteminde daha geleneksel ilkeler geçerlidir. Kanuni döneminden itibaren padişahlar kanonik isimler yayınlamaktadır. Tanzimat döneminde ticaret hukuku kadar ceza hukuku da yürürlüğe girmiştir. Midhat Paşa, İkinci Meşrutiyet’in başında fetva kurumunun kaldırılması önerisini cesurca ortaya koyarken, “İktihat Dergisi”nde yayınlanan bir yazı, daha sonra Atatürk döneminde gerçekleşecek ilk yeniliklerin kıvılcımlarını ortaya çıkardı.
Bu dergide müslümanlığın kaldırılması veya yeniden düzenlenmesi, şeriat mahkemelerinin kaldırılması, hukuk mahkemelerinde yeni düzenlemelerin yapılması, latin harflerinin kabulü, hat sanatının kaldırılması, fesin kaldırılması, ev eşyalarının kullanılması konuları işlenmektedir. , padişahın tek eşi ve tekkelerin kaldırılması. Ve Avrupa Medeni Kanunu’nun kabul edilmesiyle birlikte, evlenme ve boşanma şartları değiştirilmiş, birden fazla kadınla evlenme yasağı ve karışıklığın tanınması tanınmıştır. Cüppe sadece din mensuplarına mahsus olup, sarık, hırka ve evliya ziyareti yasaktır. Mustafa Kemal Atatürk’ün yukarıdakilerin hepsini zamanı geldiğinde uyguladığını biliyoruz.
1928’e kadar olan süreçte laiklik konusunda çok ilerlemeler oldu. 1 Kasım 1922’de saltanatın kaldırılmasıyla Şeyhülislam tarih oldu. Son İslam şeyhi Medeni Muhammed Nuri Efendi bu tarihte görevinden istifa etti.
3 Mart 1924’te hem Hilafet hem de Şeriat ve Evkaf Nezareti kaldırıldı. Aynı tarihte, Eğitim Standardizasyon Yasası kabul edildi. 11 Mart 1925’te Milli Eğitim Bakanı Vasif Canar, tüm medreselerin kapatılması emrini verdi. Tafhid Afkar ve bazı fanatiklerin direnişi, Ensar el-Sevra ve Gazi’yi yolundan çekemedi. 1925 yılında tekke ve zaviyeler kapatılmış, mezhep, mezarlık vb. yasaklanmıştır. Benzer unvanlar kaldırılmış, ancak 1950’de çıkarılan bir kanunla tarihte yeri büyük olan Türk büyükleri ve sanat değeri yüksek mezarlıkların ruhsatlı olarak açılmasına karar verilmiştir. laiklik içinde.
10 Nisan 1928’de Teşkilat-ı Esâsiye Kanunu’nda bazı değişiklikler yapıldı ve 1924 tarihli Teşkilât-ı Esâsiye’nin ikinci maddesi olan “Türk devletinin dini İslam’dır.” 26. fıkra ile “Yargıtay, TBMM’ye aittir” hükmü ile milletvekilleri ve cumhurbaşkanının yeminleri din kuralları kapsamından çıkarılarak kabul edilmiştir. Onuruna içmek için.
Laiklik, 1961 ve 1982’de olduğu gibi daha sonraki anayasalarda da ortaya çıktı. Bunlara göre, laik bir devlette insanlar din, vicdan ve ibadet hürriyetinden yararlanırlar. Herhangi bir dinin veya mezhebin başkalarına zulmetmesine engel olmak laik devletin görevidir. Herkes dinini yaşayacak. Ancak ibadet, dini ayin ve törenlerin kamu düzenini bozmayacak şekilde yapılması zorunludur. Din ve devlet işleri birbirinden ayrıdır. Dini aşağılamak laikliğe aykırıdır. Devletin siyasî yapısını, hükümet ve idare işlerini düzenleyen kanun ve kurallar, dinî esaslara göre değil, akıl, mantık, ihtiyaç ve hayatın zaruretlerine göre düzenlenir.
Eğitim kurumları ve eğitimin kapsamı dini kurallara göre düzenlenemez. Kişi, devletin resmi olarak kabul ettiği bir din veya mezhebi öğrenmeye ve bu şekilde eğitim almaya zorlanamaz. Batılı ülkelerde devlet din görevlilerine ve ibadethanelere yardım etmezken, Türkiye’de Diyanet İşleri Başkanlığı hizmet vermek için bu görevi üstlenmiştir. Atamalar devlet tarafından yapılmazsa kaos kaçınılmaz olarak ortaya çıkabilir. Özellikle bilgili din adamlarını bulma ve ödeme işi köylere bırakılırsa zorluklar ortaya çıkabilir.
Maneviyat ile bilim arasında bir çatışma olacağını düşünmek yanlıştır. Alimleri fikir beyan etmekle, sorunları akılla, bilimsel yöntemle ve dini fetvalarla deneylerle çözmekle sınırlamak büyük bir hataydı. Modernleşme, her şeyden önce çağdaş bilime dayalı bir medeniyetin gerçekleşmesidir. Bunun yolu laik devletten geçer.
devletin laikleşmesi
1) Samsun’a hareket. Amasya kararları ile Erzurum ve Sivas konferanslarında milletin kendi kaderini tayin etmesi ilkesi vurgulanmıştır.
2) 23 Nisan 1920’de Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin açılışı. “Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir.” Kurtuluş ve kuruluş sembolü olma ilkesi.
3) 20 Ocak 1921 Anayasasının kabulü.
4) 1 Kasım 1921 Saltanatın kaldırılması.
5) 29 Ekim 1923 Cumhuriyetin ilanı.
6) 3 Mart 1924, hilafetin kaldırılması.
7) 20 Nisan 1924 Anayasasının kabulü.
8) 10 Nisan 1928 tarihli Anayasa’dan “Türkiye’nin devlet dini İslam’dır.” yargıyı kaldırmak
9) 5 Şubat 1937’de anayasanın değiştirilmesi ve Türk devletinin cumhuriyetçi, milli, halkçı, laik ve devrimci olduğunu belirten metnin kabul edilmesi.
Hukukun yerelleştirilmesi
1) 8 Nisan 1924’te şeriat mahkemeleri kaldırıldı.
2) 30 Kasım 1925 tekke ve zaviyelerin kapatılması
3) 17 Şubat 1926’da Türk Medeni Kanunu’nun kabulü.
4) 22 Nisan 1926 tarihli Borçlar Kanununu hazırlamak.
5) 24 Kasım 1929’da icra ve iflas kanunları çıkarıldı.
6) 15 Mayıs 1929’da Deniz Ticaret Kanunu’nun kabulü.
7) 5 Aralık 1934, kadınlara seçme ve seçilme hakkı verilmesi.
bilimsel eğitim
1) 3 Mart 1924 tarihinde çıkarılan Muallimlik Sınavı Kanunu
2) 5 Kasım 1925’te Ankara’da Hukuk Fakültesi açıldı.
3) 26 Aralık 1925’in uluslararası takvim ve saat olarak kabul edilmesi.
4) 24 Mayıs 1928 tarihli Latin rakamlarının kabulü.
5) 1 Kasım 1928 Latin alfabesinin kabulü.
6) 10 Haziran 1933 Maarif Teşkilatı Kanununun kabulü.
7) 1 Ağustos 1933 tarihli Darülfünun’u kaldıran Üniversiteler Kanunu. İstanbul Üniversitesi’nin kuruluşu.
İçindekiler
Özetle/özetle laiklik
Tanım: “Bireyin, toplumun ve devletin yaşamına hakim olan tüm kurallar akla ve bilimsel gerçeklere dayalıdır ve bireyler dini inançlarını ve ibadetlerini herhangi bir baskı olmaksızın yerine getirebilir.”
“Din ve devletin ayrılığı” olarak özetlediğimiz laiklik ilkesi, Türk devriminin vazgeçilmez bir parçasıdır. Demokrat olmak da gereklidir. Atatürk, dinin insanların vicdanlarında yer alması gereken kutsal bir kavram olduğuna inanır. Gazi bu fikirle 31 Ocak 1923’te şu sözleri söyleyecekti:
Bizim dinimiz en akılcı ve doğal dindir. Bu yüzden son din olmuştur. Bir dinin tâbi olabilmesi için akla, bilime, bilime ve mantığa uygun olması gerekir. Bizim dinimiz onlara çok yakışıyor.” Genç Türkiye Cumhuriyeti’nin sağlam temeller üzerine kurulabilmesi için öncelikle devlet kurum ve kuruluşlarının laikleştirilmesi gerekiyordu.
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]