Türleşme içermeyen ana kromozomların çoğu birincil olarak homozigot olmasına rağmen (bir coğrafi izolasyon süresi gerektirir), türleşmenin poliploidi veya diğer önemli kromozomal yeniden düzenlemeler olmadan gerçekleşebileceğine dair artan kanıtlar vardır. Üreme izolasyonu, bu tür sempatik türleşmenin tek temel bileşenidir, ancak üreme izolasyonu diğer hususlardan da etkilenir. Örneğin, habitat tercihindeki küçük değişiklikler, coğrafi ayrım olmaksızın ayrışma mekanizmalarının gelişmesine yol açabilir.
Bu nedenle, üremek için mineral kalıntıları içeren topraklara adapte olmuş bir yonca türü, türetildiği türden poliploidi ile değil, farklı bir çiçeklenme zamanı ile izole edilir. Ağaçları aşan Enchenopa Binotata gibi eklembacaklılarda en belirgin olan coğrafi izolasyona bir başka alternatif, konakçı özgüllüğü ile ilişkilidir. Bu böcekler genellikle beslendikleri bitki üzerinde çiftleştiklerinden, belirli bir konukçu bitki türüne adapte olmuş böcek türleri kendi aralarında üreme eğilimindedir. Bu senaryoda, seçilim neredeyse kesinlikle üreyen bireyleri konukçu bitki türlerine tercih edecektir. Sonuç olarak, endojen izolasyon mekanizmaları, farklı konukçu bitkilerle uyumlu ağaç geçişlerini izole ederek gelişebilir. Gerçekten de, ağaç zıplayıcılarında (Enchenopa Binotata), konakçı özgüllüğü, gerçek coğrafi izolasyon olmadan üreme izolasyonu yaratabileceğinden, homotipik türleşme mümkün olabilir.
Sempatik türleşme ile ilişkili olabilecek başka bir mekanizma, cinsel tanıma olarak bilinen davranışsal olgudur. Birçok türün bir cinsinin üyeleri, ebeveynlerin veya kardeşlerin gençken sergiledikleri belirli bir özelliği veya özellikler kombinasyonunu otomatik olarak korurlar. Bu özellikler görsel, işitsel veya kimyasal (koku) olabilir. Koruma, bu bireylere daha sonra uygun eşleri büyük bir doğrulukla ayırt etme yeteneği verir. Kuşlarda kalıcı cinsel tanımanın etkisi, Klaus Immelmann tarafından zebra ispinozları ve Bengal ispinozları ile yapılan deneylerde gösterilmiştir. Bu iki türün bireyleri fizyolojik olarak çiftleşebilir, ancak her tür kendi bireylerine bunu kesinlikle yapmamayı öğretir. Immelmann’ın deneylerinde, erkek zebra ispinozları, seçme fırsatı verildiğinde dişi Bengal ispinozlarına benzer şekilde Bengalli ebeveynlerden oluşan bir mahkeme tarafından yetiştirildi. Bu durumda, yavrularının taklit ettiği ebeveyn, öğretilen özelliklerden birinde mutasyon gösteriyorsa (örneğin, parlak renkli bir göz lekesinde veya kur şarkısında yeni özelliklerin oluşumu) ve eğer mutasyona uğramış bireylerin birbirleriyle çiftleşme olasılığı daha yüksektir. genç yavru asimile edebilir Sonraki çiftler aynı mutasyonu gösterir. Sonuç, türün kendisinden başka üyelerini üretemeyen bir topluluk oluşması olabilir. O halde, kuşlarda tanımaya dayalı sabit üreme izolasyonu, popülasyonların şekillenmesinde önemli bir rol oynayabilir. Sempatik üremenin başlangıcına ilişkin yakın tarihli en az bir örnek, tanımanın nasıl üreme izolasyonuna yol açan bir tür habitat tercihi yaratabileceğini göstermektedir. Pikowing meyve sineği Rhagoletis Pomonella, yumurtalarını bırakmak için alıç ağacını arar ve yumurtalarını alıç ağacının meyvelerine bırakır. Larva meyve ile beslenir, pupa olur ve yaşam döngüsü devam eder. Sinekler hayatlarının bir noktasında geleceğin kokusunu öğrenirler ve bu yiyeceğe bağlı öğrenme davranışını uygun yeni bir konakçıya yerleşmek için kullanırlar. Princeton Üniversitesi’nden Guelph Feder, tırtılların alıç ağacına iyi adapte olduklarını gösterdi (diğer herhangi bir meyve türünde olduğu gibi iki kez büyüyüp pupa olmak için). Bununla birlikte, sinek larvalarında uzmanlaşmış, gelecekteki kokulu sinek larvalarını arayan, üzerlerine yumurtalarını bırakan ve sinek larvalarının% 90’ına kadar ölümüne neden olan iki parazitoit arı türü vardır.
Yaklaşık 150 yıl önce, Amerika Birleşik Devletleri’nin kuzeydoğusundaki Hudson Vadisi’nde arazi temizlendi ve büyük ticari elma bahçeleri yaratıldı, alıç azaldı ve sonuç olarak (muhtemelen kazara) birkaç ragulitis sineği yumurtalarını elma meyvelerinin üzerine bırakmaya başladı. . Elmaları tanıma görevi bir sonraki nesle aktarıldı ve böylece neredeyse tam bir üreme izolasyonu sağlandı. Elma meyvelerinin üzerine bırakılan Rhagoletis yumurtalarının yarısı larvaya dönüşse bile arı parazitlerinden daha az etkilenirler. Bunun nedeni, yalnızca arıların onlar için elmaları yememelerinden değil, aynı zamanda meyvelerin daha erken oluşmasından (ve dolayısıyla tırtılların en yüksek parazit mevsiminden önce pupa olabilmesinden) ve elma ağaçlarının yeterince büyük olmasından kaynaklanmaktadır. arıların ulaşamayacağı bir yuva yapmak için larvaları uçurun. Sonuç, alıç ile karşılaştırıldığında altı kat daha fazla yetişkin sinek larvasıdır.
Aynı sıralarda, Rhagoletis’in başka bir dalı kirazı istila etmeye başladı, ancak bu soy öldü. Vişne bahçeleri yok edildiğinden ve sineklerin yoğunlaştığı yer burası olduğundan, iki grubun teknik olarak ayrı türler olup olmadığı henüz net değil. Bununla birlikte, kalıtsal türlere yol açan bu yolun önünde açıkça hiçbir genetik engel yoktur.
kaynak:
https://www.sciencedirect.com
yazar: bronzlaştırıcı tonik
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]