balistik roketler
Fırlatıldıktan sonra balistik bir yörüngede hareket eden füzelerdir. Balistik yörüngeden kastedilen, füzenin belli bir yüksekliğe çıktıktan, alçaldıktan ve havadaki sürtünme ve yerçekimi kuvvetlerinin etkisi altında hedefe ulaştıktan sonra fırlatılmasıdır. Bu noktada balistik yörüngeyi, futbol topunu havaya fırlattığımızda topun yere çarpana kadar izlediği yol olarak düşünmek yanlış olmaz.
Balistik füzeler, motorları vasıtasıyla atmosferin üst katmanlarına yükseldikten sonra harp başlığını üzerlerinde bırakır ve fırlatılan harp başlığı, yerçekimi kuvveti yardımıyla hedefini çok yüksek bir hızla vurur. “Seyir füzesi” olarak adlandırılan diğer füze türlerinde ise füze, hedefi vurana kadar hareketini kendisine güç sağlayan motorlar aracılığıyla sağlar. Dolayısıyla “seyir füzeleri”, fırlatıldıktan sonra verilen komutlarla kolayca yönlendirilebilir. Balistik füzelerde, füzenin daha yüksek bir
Yüksekliğe ulaştıktan ve harp başlığını terk ettikten sonra güdüm yapılamaz. Ancak balistik füzeler atmosferden çıkabildikleri için “seyir füzelerine” göre daha uzun menzile sahiptir. Ayrıca yerçekimi kuvveti sayesinde gittikleri yolun büyük bir bölümünü kapladıkları için diğer füzelere göre boyut olarak daha küçüktürler ve bu nedenle tespit edilmeleri daha zordur.
Kıtalararası balistik füzeler, uzun menzilli balistik füzelerdir. Kıtalararası balistik füzeler genellikle nükleer başlık taşımak için kullanılır. ICBM’lerin menzili 5.500 km’den başlar. 16.000 km menzile sahip kıtalararası balistik füzeler de mevcuttur. ICBM’ler 10.000 km uzaklıktaki bir hedefe yaklaşık 30-35 dakikada ulaşabilir. Bu füzeler hedefi vurmadan önce 5000m/s gibi çok yüksek bir hıza ulaştığı için hava savunma sistemleri ile imha edilmesi oldukça zordur. Amerika Birleşik Devletleri, Rusya, Çin, Hindistan ve Kuzey Kore kıtalararası balistik füzelere sahiptir.
Kıtalararası balistik füzelerBazı türler denizaltılardan da fırlatılabilir. Balistik füzelerin tarihine baktığımızda ilk balistik füzelerin 2. Dünya Savaşı sırasında Almanya tarafından geliştirildiğini görüyoruz. İlk balistik füze olan V-2, ilk başarılı uçuşunu 1942’de yaptı. V-2 füzesi, 1944’te savaşta aktif olarak kullanılmaya başlandı. V-2 füzeleri ile Almanya, Londra’ya çeşitli saldırılar gerçekleştirdi. 2. Dünya Savaşı’nın sonunda toplam 3.000 V-2 fırlatılmıştı. Rusya’nın geliştirdiği R-7 füzesi, ilk kıtalararası balistik füzedir. Bugüne kadar yaklaşık 30 ülke balistik füzeleri envanterlerine kattı. 2010 yılında Amerika Birleşik Devletleri ile Rusya arasında kıtalararası balistik füzelerin karşılıklı olarak azaltılması konusunda bir anlaşma imzalandı.
1990’lı yıllarda Soğuk Savaş’ın sona ermesiyle birlikte balistik füzeler dünya gündeminden düşmüş, kıtalararası balistik füzeler, özellikle Kuzey Kore’nin yaptığı testlerle yeniden dünyanın gündemine girmiştir. Kuzey Kore’nin geliştirdiği kıtalararası balistik füzelerle Kuzey Kore’nin Japonya gibi kendisinden 1.200 km’den daha uzaktaki yerleri vurabilecek kapasitede olduğuna inanılıyor.
Kıtalararası balistik füzelerNükleer veya kimyasal savaş başlıkları takarak, düşürülen hedeflere büyük zarar verebilirler. Bu nedenle Kuzey Kore gibi demokratik bir sisteme sahip olmayan ülkelerin elinde kıtalararası balistik füzeler gibi önemli silahların bulunması dünya barışı için ciddi bir tehdit oluşturmaktadır. Soğuk Savaş sonrası dünyada silahlanmayla mücadele sürecinin devam etmesinin sağlanması ve böyle bir silahlanma yerine dünyanın karşı karşıya olduğu küresel ısınma gibi sorunların çözümü için ortak çaba sarf edilmesi tüm insanlığın geleceği için faydalı olacaktır. ırk.
Kaynak:
/>
/>
https://www.quora.com/Aerospace-and-Aeronautical-Engineering-What-are-the-differences-between-a-Ballistic-Missile-and-a-Cruise-Missile
yazar:Muhammed Umut Bişkin
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]