Ankara Büyükşehir Belediyesi’nde “Kahramanmaraş Dayanışma Günleri”nde satış yapan Tüccar Muzyan Özçelik, “2-3 yıl Maraş’ta kimse satış yapamaz. Suyla yemek yeter. Ben tüccarım ve 4 kredi kartı kullanırım” dedi. . Kredi kartım 6 ay gecikti 6 ay sonra nasıl ödeyeceğim ben burada da bir şey satmadım 60 yaşındayım emekli olamadım 10 ay eksiğim var A 27 bin lira borç çıktı. BAĞ-KUR’umu nasıl yatırırım? İstanbul’dan daha pahalı yaşıyoruz” Su alıyorsun, su da çok pahalı. Bir bardak su almak için saatlerce sırada bekleyeceksin. Biz dilenci değiliz” dedi.
PT: Çalınan kanser ilaçları nerede kullanıldı?
Ankara Büyükşehir Belediyesi, depremden etkilenen Kahramanmaraşlı esnafa destek amacıyla “Kahramanmaraş Dayanışma Günleri” düzenledi. ANFA Fuar ve Kongre Merkezi’nde bugün başlayan etkinlikte Kahramanmaraş’tan 100 esnaf satış yapıyor.
Maraş’tan yöresel ürünler başta olmak üzere birçok farklı ürün satılıyor. Ancak tüccarlar bu olayların geçici bir çözüm olmasını, devletin faizsiz kredi vermesini, borçlarını 6 aydan fazla ertelemesini istiyor.
“60 yaşındayım ve hala geri dönemem.”
Kahramanmaraş’ta züccaciye ürünleri satan Müzeyyen Özçelik, depremin ardından ürünlerini internetten sattığını belirterek ANKA haber ajansına şöyle konuştu:
“2-3 yıldır kimse Maraşlı’dan alışveriş yapmıyor. Herkesin bir lokma lokması vardır… Su ile yemek varsa şimdi sorun yok. Boğazlarımız doluysa, başımız belada demektir. Çünkü para yok. Örneğin kredi kartım 6 ay gecikti. 6 ay sonra nasıl ödeyeceğim? Burada da bir şey satmadım. 60 yaşındayım ve emekli olamıyorum. On ay eksiğim. 27 bin liralık bir borç çıktı. BAĞ-KUR’umu nasıl yatırırım? İstanbul’dan daha pahalı yaşıyoruz. Sebzemiz yok çünkü sebzemiz yok. Su alıyorsunuz ve su da çok pahalı. Su kamyonla gelir, dilenci gibi sıra olur. Bir bardak su için saatlerce sırada bekliyorsunuz. Birisi yiyecek bağışlıyor. Saatlerce sırada bekleyeceksiniz. Biz dilenci değiliz. Evimizde ne varsa onu yiyoruz. Bedava ekmek dağıtıyor, sıra 1 kilometre. Sıraya girmedim, evde bezelye yaptım ve bir daha girmeyeceğim. Ben yıllardır dimdik ayakta duran bir hanımım.”
“Ağlamayı sevmeyiz, izinlerini kabul edemeyiz”
Yakınlarını depremde kaybettiğini söyleyen turşucu, “Bir ay geçti ve biz hala kimse için ağlamadık. Hala onların gidişini kabullenmediğimiz için içimizden ağlamıyoruz.” “Devletten ve ayni yardım toplayanlardan çok bir şey beklemiyorum çünkü en büyük felaket son 300 yılda yaşandı.”
“Bir şey satılmazsa tamamen atılacak anlaşmalarımız var.”
Kahramanmaraş’ta yöresel ürünler satan İdris Yertici, “Kenti harabe halinde bırakıp buraya geldik. Dükkanlarımızı açtık. Kentte alışveriş yapan yok. Dükkanı yıkılan iş arkadaşımın ürünlerini getirdim. Şimdi yolumuzu göremiyoruz, Devam edebilecek miyiz… İnanın sistemi eski haline getirmek kolay değil.Şu anda hiç destek almadık.Herkesin 10.000 yardımı var.Hiçbir tüccar bir şey almadı. .Memleketimi bırakmak istemiyorum.Üretim noktasında ciddi sıkıntı çıkacak gibi.Suyun gözü köyde kendisi üreten hemşerilerimiz.Köydeki hemşerilerimiz üretemiyorsa. onu bu bankta oturtamayız satılmazsa tamamen batacak tüccarlarımız var burada olmalarını çok isterim orda kalıyoruz Şu anda çadırlar evler ciddi zarar görmüş , hafif hasarlı binalarda dahi güçlendirme yapılmadan iskan edilmemelidir.
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]