Israr ve ısrar kulağa hoş gelmeyen kavramlardır. Yetişkinlerin bile kulağına hoş gelmeyen bu kavramların gelişim aşamasında kişiliklerini pekiştirmek için yeni bilgi ve davranışlar arayan çocukların maruz kalmasına odaklanmak önemlidir. Ne yazık ki bu önemli konu hemen hemen tüm çocukların karşılaştığı bir angaryadır. Ayrıca bu prosedür çocuklara aileleri tarafından iyi niyet duygularına dayalı olarak uygulanmaktadır.
Azim, beş harfli küçük bir kelimeden oluşan bir eser, ancak birçok olumsuz tema ve duygu içeriyor. Israr her zaman iyi niyetle gelen bir ihtiyaç haline geldi ve hayatın her döneminde ve her köşesinde karşımıza çıkıyor. Azim çocukluk döneminde iki kat daha sık karşılaşılan bir sorundur. Çünkü çocukların ebeveynlerinin, onların iyiliği için birçok konuda ısrarcı oldukları görülmektedir. Örneğin uyumak istemeyen bir çocuğu zorlamak, henüz acıkmamış bir çocuğu zorlamak, istemediği halde çocuğu bir yere götürmek için ısrar etmek gibi birçok iyi niyetli örnek vardır. . bana göre. Tabii aileler bunu isteyerek yapmıyor. Aslında aileler, telaşın çocuklar üzerindeki belirtilerini ve kalıcı hasarlarını bilselerdi, çocukları ağlarken bile sakin kalmaları için ısrar etmezlerdi. Bunu engellemenin tek yolu çocuğun bir birey olduğunu bilmek ve özellikle çocukluk döneminde kişiliğini oluşturmuş olduğunu anlamak ve buna göre hareket etmektir. Bu en kolay açıklamadır. Çocuklar ilk on yılda kişiliklerinin yüzde yetmişini tamamlarlar ve bu on yılda maruz kaldıkları durumlar, yaşam tarzları, onlara sunulan her şey kişiliklerine yansır. Yani ısrarla yapılan her şey, çocuğun kişiliğine ve geleceğine çizilen olumsuz bir çizgi gibidir. Gelelim en bariz ısrarcı davranışlara ve sonuçlarına. Aşağıda belirtilen davranışlar hemen hemen tüm ailelerin yaptığı ve çocuk için ciddi sorunlara yol açan hatalar arasındadır.
İçindekiler
konu ve sonuçları
– Yemekte ısrar etmek: Çocuklarda sindirim sistemi ve midede ciddi problemlere neden olur ve kalıcı iştah kaybına yol açar.
Sessizlikte ısrar etmek: Çocuklarda korkaklığa ve içe kapanmaya neden olur.
– Ayakta durmakta ısrar: çocukların üretkenliğini engeller.
– Sessizlikte ısrar: çocuklarda özgüven duygusunu bastırır ve utangaçlığa neden olur.
Olumsuz davranışı unutmakta ısrar etmek: Çocuğun sürekli o davranışa yönelmesine neden olur ve ters etki yapar.
– İnatçı olmamakta ısrar etmek: Aslında anne babanın ne kadar inatçı olduğunu gösterir ve çocuk daha inatçı olmakta güçlenir.
– Biriyle tanışmak için ısrar etmek: Çocuğun güvensiz ve kötü niyetli insanları seçme duygusunu yok eder, bu da çocuğu pasif bir şekilde korumasız hale getirir.
– Kararlılıkla ve emir kipinde tercih yapılmadan yapılan her şey, çocuğu gelecekte kullanılabilen, her şeye evet diyebilen mutsuz bir birey yapar.
Yukarıdaki eylemler ve sonuçlar, insanların istemeden çocuklarını diğerlerinden daha fazla üzdüğünün ve onları iyileştirmek için ters yola girdiğinin en büyük kanıtıdır. Çocuklar kendilerini geleceğin yetişkinleri olarak hayata hazırlarken, bu tür davranışlar kişilikleri için kötü bir imza gibidir. Bu nedenle çocuklarla iletişim kurmakta ve onlarla herhangi bir iş yapmakta ısrar etmemek çok önemlidir. Çocuklara önerilerde bulunulmalı, sonuçlar anlayabilecekleri bir dilden anlatılmalı ve gerekirse neden-sonuç ilişkileri örneklerle açıklanmalıdır. Çocuklar, son derece zeki yapıları nedeniyle pek çok olay ve durumu kolaylıkla özümseyebilirler ancak yetişkinlerin onlara yaklaşımı davranışlarını şekillendirir. Israr ve bağlılık gibi her şeyi sürekli yapan bir çocuk, gelecekte yapacak hiçbir şeyi olmayan, hatta kendi kararlarını bile veremeyen edilgen bir birey olmaya mahkumdur.
Çocuklara güzel şeyler vermek dileğiyle…
yazar: Fred Akdoğan
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]