Kuzey Kutbu’nun keşfinde olduğu gibi, Güney Kutbu’nu da keşfetmek için birçok girişimde bulunulmuştur. Bu girişimlerin sonucunda bu kutbun bulunduğu Antarktika’nın tamamen buzullarla kaplı bir kıta olduğu ancak 1840 yılında anlaşıldı. Bu bilinmesine rağmen, Norveçli kaptan Christensen’in ayak basması sadece 55 yıl sonraydı. Ancak, yalnızca bir Norveçli olan Amundsen burayı tam olarak keşfetti.
Amundsen. 1872 yılında dünyaya gözlerini açmıştır. Çocukluğunda kayağa merakı olduğu için rock sporlarına başlamıştır. Bu patende iyi bir ilerleme gösteren Amundsen, daha sonra yüzme sporuyla ilgilenmeye başladı. Yelkenciliği meslek olarak seçti. Güney Kutbu’na yapılan bir seferin komutanı ve lideri oldu. Bu gezi sırasında kutupları keşfetme isteği duydu. Daha önce iki okyanusu birbirine bağladığı iddia edilen Kuzeybatı Geçidi’ni bulmak istedi ve başardı. Bu başarının ardından Kuzey Atlantik’ten Pasifik Okyanusu’na ulaşmayı başardı. Bunu başardıktan sonra Güney Kutbu’nu keşfetmeye karar verdi.
1911’de Amundsen ve arkadaşları gemileriyle Antarktika’ya yanaştı. Bu sırada Amundsen ve dört arkadaşı, bir İngiliz olan Scott Güney Kutbu’nu keşfetmeye geldiğinde bazı kötü haberler alır. Bunu bilen Amundsen ve arkadaşları hızla el ele tutuşup hızla hareket etmeye başladılar. Sonunda 1911’de köpek kızaklarıyla Güney Kutbu’na ulaştılar. Daha sonra burada bir çadır kurarak burayı incelemeye başladı. Bu haber tüm dünyaya yayıldı ve herkes büyük bir sevinçle karşıladı. Ancak ardından gelen haber herkesi üzmeye yetti. Scott, Amundsen’den sonra Güney Kutbu’na ulaştı, ancak dönüş yolunda bir fırtınayla karşılaştığında donarak öldü. Buna çok üzülen Amundsen, kendisine verilen tüm ödülleri geri çevirdi.
Dram Scott ve ekibi
Scott, en başarılı İngiliz deniz kaptanlarından biriydi. 1904’te Güney Kutbu’na bir sefer yaptı ve direğin 700 km yakınına geldi. Sonra Güney Kutbu’nu keşfetmek için yola çıkmaya karar verdi. Bu kararı aldığında tam 43 yaşındaydı.1911’de yedi arkadaşıyla birlikte yola çıktı. Direğe, Antarktika kıyılarına doğru ilerlemeye başladılar. Ancak yolda kar fırtınasına yakalanırlar. Bu fırtınaları bekliyorlardı ama fırtınalar uzun sürdü ve 3 kişi geri döndü. Scott ile 4 kişi yola devam etti. Bunu yaparak, yiyecekten biraz daha fazlasını kurtarmış olacaklar. Bütün çabaları sonucunda nihayet 1912’de direğe ulaştılar ama onları kötü bir haber bekliyordu. Büyük acılar çektikten sonra, onlardan önce biri buraya geldi ve o da Amundsen’di. Tamamen hayal kırıklığına uğrayan Scott ve arkadaşları geri dönmeye karar verdiler, ancak yiyecekleri bitiyordu. Fırtınalar durmadı ve en kötüsü, ölüleri tamamen bozuldu. Köpekleri soğuğa dayanamadı ve hastalandı ve birkaçı öldü. Yiyecek içecek bulamıyorlardı. Fırtına ve kar fırtınası dinmemişti ve bunca zaman içinde sadece 10 kilometre ilerlemişlerdi. Hepsini örtmek için aylarca yürümek zorunda kaldılar. Scott’ın arkadaşları teker teker donarak ölmeye başladı. Bu olumsuz şeyler morallerini daha da bozdu. Arkadaşlarından biri olan Oates çok hastaydı ve onlara yük olmamak ve şanslarını artırmak için ölmek istedi.
Ertesi gün doğum günüydü ve doğum gününün sabahı buzulun içinde kayboldu ve ardından cansız bedeni bulundu. Geriye sadece Scott ve iki arkadaşı kalmıştır. Kuzugöbeği kuzugöbeği tamamen çürümüştü ve yiyecekleri kıttı. Bu durumdan kurtulmanın yollarını ararken çadırlar kurarak içeriyi ısıtmaya çalıştılar. Yiyecekleri tamamen bitti ve yakacak odun kalmadı. Tam olarak sekiz ay sonra keşif ekibi, çadırda Scott ve iki arkadaşının donmuş cesetlerini buldu. Mektuplar, Scott’ın önemli belgeleri arasında bulunur. Herkesi etkileyen mektuplarında şöyle yazıyordu: Şanssızdık ama hiç pişman olmadık. İnsanlar güçlerini iyi amaçlar için kullanmalıdır. Bunu başardığımızı düşünüyoruz. “
Keşfin ardından Amundsen, İtalyan pilot Nobile’nin 1928’de Kuzey Kutbu’na düştüğünü öğrendi. Bunun üzerine hemen yola çıktı ama bu onun son yolculuğuydu. Uçağı düştüğünde öldü.
katip:Kaplan zaferi
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]