Erkek gonadları veya organları testislerdir. Bunlar karın boşluğunun dorsal kısmında yer alan ve dişi yumurtalıklarla aynı embriyonik dokulardan kaynaklanan oval glandüler yapılardır. İnsanlarda testisler doğumda oluştukları skrotuma (skrotum) inerler. bu
Kist daha önce kasık kanalı (inguinal kanal) adı verilen bir geçiş alanından karın boşluğunun devamıydı. Testisler inguinal kanaldan (inguinal kanal) geçip skrotuma indikten sonra bu kanal büyüyen bağ dokusu tarafından kapatılarak skrotum ile karın boşluğu arasındaki bağlantı kesilir. Bazen kasık kanalı (kasık kanalı) tamamen kapanmaz veya kapansa bile zayıf bir noktada kalır ve aşırı basınçla karşılaşırsa, örneğin bir kişi ağır bir şey kaldırırsa tekrar açılır. Yetersiz kapanma veya sonradan açılma sonucu oluşan açıklığa kasık fıtığı adı verilir ve bu insanlarda en sık görülen fıtık türüdür. Fıtık büyükse cerrahi olarak onarılmalıdır. Bu, bağırsağın bu açıklıktan skrotuma kaymasını önler. Böyle bir durumda bağırsak baskısı sonucu kangren ve kan dolaşımının kesintiye uğrama riski vardır. Kasık fıtıkları büyük ölçüde insanlara özgüdür ve iki ayaklılık nedeniyle alt karın bölgesinin aşırı yüklenmesinden kaynaklanır. Bu tür fıtık, dört ayak üzerinde yürüyen memelilerde çok nadir görülür. Bazı memelilerde kasık kanalı kısmen açıktır ve çocuksuzluk dönemlerinde testisler karın boşluğuna geri çekilir.
Her testisin iki işlevsel bileşeni vardır: spermatozoanın oluştuğu seminifer tübüller ve erkek cinsiyet hormonlarını salgılayan interstisyel hücreler. İnsanlarda, seminifer tübüller karın boşluğunun sıcaklığında çalışamazlar. Testisler inemezse, germinal tüplerin epiteli sonunda dejenere olur. Buna karşılık, testisler normalde sıcaklığın yaklaşık 1,5 °C düştüğü skrotuma inerse, seminifer tübüllerin germinal epiteli pubertede çalışmaya başlar. Olgun sperm hücreleri, seminifer tübüllerden çok sayıda ince kanaldan testisin yüzeyinde bulunan kıvrımlı bir tüp olan epididimise geçer. Sperm, ürettiği salgılarla aktive olana kadar bu organda tutulur ve çiftleşme sırasında salınır. Uzun bir sperm kanalı ya da yas deferens, epididimden çıkar, kasık kanalından karın boşluğuna geçer ve mesaneyi aşarak mesaneyi terk ettiği noktanın hemen altında üretra ile birleşir. Üretra da penis içinden geçerek açılır. Böylece memeli erkeklerde üretra, boşaltım sistemi ve üreme sistemi tarafından ortaklaşa kullanılır. Buradan boşaltım sırasında idrar, cinsel aktivite sırasında meni (tohumlar) geçer. Daha ilkel omurgalılarda boşaltım sistemi ile üreme sistemi arasındaki ilişki daha yakındır. Örneğin, kurbağalarda, sperm hücreleri testislerden böbreklere ve daha sonra boşaltım kanalları yoluyla kloakadan aşağı doğru hareket eder. Üreme sisteminden ayrı bir vas deferensleri yoktur. Omurgalılarda, üreme sistemini boşaltım sistemine olan bağımlılığından kurtarmaya yönelik bir evrimsel eğilim vardır. Bu ayrım memelilerde balık veya kurbağalardan daha belirgin olmasına rağmen, iki sistem yine de üretrayı ortak kullanır ve dışarıya ayrı ayrı açıklıkları yoktur. Yalnızca dişi memelilerde tam bir ayrılma vardır.
Sperm sac deferencia (çoğul) ve üretradan geçtiğinde içine seminal sıvı eklenir ve böylece seminal sıvı oluşur. Semen ve sperm hücrelerinin karışımıdır. Semen üç grup bez tarafından salgılanır: seminal veziküller üretraya bağlanmadan hemen önce bir kese deferensiyuma açılırlar; Prostat, lamina defferencia’ya bağlandığı yerin yakınında üretraya açılır ve Cowper bezleri penisin tabanında üretraya açılır. Meninin birkaç işlevi vardır:
(1) Sperm taşınması için bir araç görevi görür.
(2) Spermin geçmesi gereken yolları kayganlaştırır.
(3) Etkili bir tampon görevi görerek spermi asitlerin dişi üreme sistemindeki zararlı etkilerinden korur.
(4) Aktif sperm tarafından enerji kaynağı olarak kullanılan çok miktarda şeker (daha fazla fruktoz) içerir. Küçük sperm hücreleri çok az besin depolayabilir. Kamçılarını aktif tutmak için gerekli ATP’yi üretmek için harici bir besin kaynağına bağımlıdırlar. Sperm kamçısının alt kısmı muazzam bir enerji santralidir. Burada küme mitokondride meni tarafından emilen şekerden enerji elde edilir.
Cinsel uyarılma sırasında, otonomik sistemin sinirlerinin uyarılmasına yanıt olarak penil arterler genişler ve penisin damarları daralır. Artan basınç altında, büyük miktarda kan, penisin çoğunu oluşturan süngerimsi doku olan corpus cavernosum’u atardamarlar yoluyla doldurur. Kanla dolu penis, arteriyel basınç yükseldiğinde şişer ve sertleşir (ereksiyon meydana gelir). Böylece çiftleşme sırasında dişi vajinasına girmeye hazırdır.
Penil ereksiyon, iskelet kası aktivitesi gerektirmez ve tamamen vasküler bir olaydır. Penis, birleşme sırasında sürtünme ile yeterince uyarıldığında, otonomik sistem yolları da dahil olmak üzere nöral refleksler, epididimis, lamina deferensiya, seminal bezler ve üretra duvarındaki düz kaslarda kasılma dalgaları oluşturur. Bu kasılmalar sayesinde spermatozoa epididimden deferensiyuma geçer, çeşitli bezlerden gelen seminal sıvı ile karışır ve seminal sıvı üretra yoluyla dışarı atılır. Bir boşalma eyleminde (ejakülat), yaklaşık 3,5 ml menide ortalama 200 milyon sperm hücresi dışarı atılır.
kaynak:
https://www.sciencedirect.com
yazar: bronzlaştırıcı tonik
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]