Öfke ve çatışmaBazı çocuklar, yaşlarına göre sıra dışı olan çok zor ve zorlayıcı davranışlar sergilerler. Bu problemler çocuğun hayatındaki geçici stresörlerden kaynaklanabileceği gibi daha kalıcı aksamaları da temsil edebilir. En yaygın yıkıcı davranış bozuklukları karşıt olma-karşı gelme bozukluğu, dikkat dağıtıcı davranış bozukluğu ve hiperaktivite bozukluğunu içerir. Kızların erkek davranış bozukluklarından muzdarip olma olasılığı daha yüksektir.
Tedavi seçenekleri arasında ebeveyn eğitimi, bilişsel davranışçı terapi, ilaç tedavisi ve ilgili sorunlar için tedavi yer alır.
Tüm küçük çocuklar bazen yaramaz, meydan okuyan ve fevri davranabilirler ki bu tamamen normaldir. Ancak bazı çocuklar, yaşlarına göre normların dışında kalan çok zorlayıcı ve zorlayıcı davranışlar sergilerler. En yaygın yıkıcı davranış bozuklukları karşıt olma-karşı gelme bozukluğu, davranım bozukluğu ve DEHB’dir. Bu üç davranış bozukluğu bazı ortak semptomları paylaşır, bu nedenle teşhis zor ve zaman alıcı olabilir. Bir çocuk veya genç aynı anda iki bozukluğa sahip olabilir. Diğer şiddetlendirici faktörler arasında duygusal sorunlar, duygudurum bozuklukları, ailevi zorluklar ve madde kötüye kullanımı yer alır.
* Bir rakip olarak düzensizliğe meydan okuyun
12 yaşın altındaki her on çocuktan birinin karşıt savunma bozukluğuna (KGB) sahip olduğuna inanılıyor, bu sayı erkeklerde iki kat fazla. Karşı gelme bozukluğu olan bir çocuğun bazı tipik davranışları şunları içerir:
Kızgın, kolayca üzülen veya üzülen Sık sık öfke patlamaları Yetişkinlerin, özellikle de ebeveynleri gibi hayatlarında en bilgili olanların sıklıkla savunuculuğu Kurallara uymayı reddetme Kasıtlı olarak başkalarını kızdırmaya veya kızdırmaya çalışma Özgüven eksikliği Düşük hayal kırıklığı eşiği Başkalarını suçlama herhangi bir talihsizlik, başa dön.
* Davranış bozukluğu
Davranış bozukluğu olan çocuklar, sapkın davranışları ve kuralları kabul etmeyi reddetmeleri nedeniyle genellikle “kötü çocuklar” olarak kabul edilir. On yaşındakilerin yaklaşık yüzde beşinin CD’ye sahip olduğuna inanılmaktadır. Erkek sayısı dörde bir artar. CD’li çocukların yaklaşık üçte birinde ayrıca dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) vardır.
CD’li bir çocuğun bazı tipik davranışları şunları içerir:
ebeveynlere veya diğer sorumlu kişilere uymayı reddetme, tekrar eden sorunlar, çok erken yaşlardan itibaren uyuşturucu kullanma eğilimi, sigara ve alkol dahil, başkalarına karşı empati eksikliği, hayvanlara ve diğer insanlara karşı saldırganlık veya zorbalık, sadistlik sergileyen fiziksel veya cinsel istismar dahil davranış, fiziksel kavga başlatma keskinliği, fiziksel kavgalarda silah kullanma, sık sık yalan söyleme, hırsızlık yapma, kasten ateş yakma, evdeki eşyaları parçalama, vandalizm gibi suç teşkil eden davranışlar sergileme, evden kaçma eğilimi, intihar eğilimleri (bunlar daha çok olmakla birlikte) Nadir), tepeye nüks.
Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu
Çocukların yaklaşık yüzde beş ila beşinin dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğundan (DEHB) muzdarip olduğuna inanılmaktadır. DEHB özellikleri şunları içerebilir:
Dikkatsizlik, bir işi tamamlamadan bir işten diğerine geçmek, talimatları unutup zorluk çıkarmak, düşüncesizce hareket etmek, başkasının arkasından konuşmak, kavgaya karışmak, kaza yapmak, hiperaktivite, huzursuzluk ve sürekli endişe.
*Çocuklarda davranış bozukluklarında risk faktörleri
ODD, CD ve DEHB’nin nedenleri bilinmemektedir, ancak bazı risk faktörleri şunları içerir:
Cinsiyet: Erkeklerin davranış bozukluklarına sahip olma olasılığı kızlardan daha fazladır. Nedenin genetik mi yoksa sosyal deneyimlerden mi kaynaklandığı belli değil.
Hamilelik ve doğum, zor gebelikler, erken doğum ve düşük doğum ağırlığı bazı durumlarda çocuğun ileriki yaşamında davranış problemlerine katkıda bulunabilir.
Erken yaşta başlaması zor, karamsar veya agresif olan çocukların, daha sonraki yaşamlarında davranış bozuklukları geliştirme olasılığı daha yüksektir.
İşlevsiz ailelerde aile yaşamı ve davranış bozuklukları daha sık görülür. Örneğin, çocuğun aile içi şiddet, yoksulluk, zayıf ebeveynlik becerileri veya madde bağımlılığı ile ilgili sorunları olduğu ailelerde risk artar.
Öğrenme güçlüğü ve okuma ve yazma ile ilgili problemler genellikle davranış problemleriyle ilişkilendirilir.
Zihinsel Engelliler Zihinsel engelli çocukların davranış bozuklukları geliştirme olasılığı iki kat daha fazladır.
Beyin gelişimi Çalışmalar, DEHB olan çocuklarda beynin dikkat çeken bölgelerinin daha az aktif olduğunu göstermiştir.
* Çocukta davranış bozukluklarının teşhisi
Yıkıcı davranış bozuklukları karmaşıktır ve birlikte çalışan birçok farklı faktörü içerebilir. Örneğin, CD’nin sapkın davranışlarını sergileyen bir çocukta DEHB, kaygı, depresyon ve zor bir ev hayatı olabilir.
Teşhis yöntemleri şunları içerebilir:
Bir çocuk doktoru, psikiyatrist veya çocuk psikiyatristi dahil olmak üzere uzman bir servis tarafından teşhis, ebeveynler, çocuklar ve öğretmenlerle derinlemesine görüşmeler ve standart davranış kontrol listeleri veya anketleri.
Tanı, çocuğun davranışı Amerikan Psikiyatri Birliği Mental Bozuklukların Teşhis ve İstatistik El Kitabında yer alan yıkıcı davranış bozuklukları kriterlerini karşıladığında konur.
Çocuğun davranışını bozabilecek akut stresleri dışlamak önemlidir. Örneğin, bir çocuğun tipik davranışındaki ani değişikliklerden bir ebeveynin veya diğer çocukların istismarı sorumlu olabilir ve bu faktörlerin başlangıçta değerlendirilmesi gerekir.
* Çocuklarda davranış bozukluklarının tedavisi
Davranış bozuklukları olan tedavi edilmeyen çocuklar, işlevsiz yetişkinler olarak büyüyebilirler. Genel olarak, müdahale ne kadar erken olursa, sonuç o kadar iyi olur.
Ulusal Ruh Sağlığı Enstitüsü ve Okul Eğitim Programları Ofisi için yürütülen büyük bir ABD araştırması, DEHB için dikkatle uyarlanmış ilaç uygulamasının ve davranış terapisinin okulda ve evde tüm davranış ölçütlerini iyileştirdiğini gösterdi. Tedavi genellikle çok yönlüdür ve spesifik bozukluğa ve katkıda bulunan faktörlere bağlıdır, ancak şunları içerebilir:
Ebeveyn eğitimi, örneğin ebeveynlere çocuklarıyla nasıl iletişim kuracaklarını ve onları nasıl yöneteceklerini öğretmek.
Aile terapisi, tüm aile ile iletişim ve problem çözme becerilerini geliştirmeye yardımcı olur.
Bilişsel davranışçı terapi, bir çocuğun düşüncelerini ve davranışlarını kontrol etmesine yardımcı olmak için.
Sosyal eğitim, bir çocuğa nasıl konuşulacağı veya başkalarıyla nasıl işbirliği içinde çalışılacağı gibi önemli sosyal becerileri öğretir.
Öfke yönetimi, bir çocuğa artan hayal kırıklığı belirtilerini nasıl tanıyacağını öğretir ve öfke ile saldırgan davranışı bastırmak için tasarlanmış bir dizi başa çıkma becerisidir. Gevşeme teknikleri ve stres yönetimi becerileri de öğretilir. Öğrenme güçlüğü olan bir çocuk profesyonel destekten faydalanacaktır.
Davranım bozukluğu olan birçok çocuk, okulda ve başkalarıyla etkileşimlerinde tekrarlanan başarısızlıklar yaşar. Bir çocuğu belirli yeteneklerde (spor gibi) üstün olmaya teşvik etmek, benlik saygısı oluşturmaya yardımcı olabilir.
Dürtüsel davranışları kontrol etmeye yardımcı olmak için ilaçlar kullanılabilir. Bazı çocuklar, yaşlarına göre sıra dışı olan çok zor ve zorlayıcı davranışlar sergilerler.
Bu problemler çocuğun hayatındaki geçici stresörlerden kaynaklanabileceği gibi daha kalıcı aksamaları da temsil edebilir. En yaygın yıkıcı davranış bozuklukları arasında Karşıt Olma-Karşı Gelme Bozukluğu (ODD), Davranım Bozukluğu (CD) ve Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) bulunur.
Kızların erkek davranış bozukluklarından muzdarip olma olasılığı daha yüksektir. Tedavi seçenekleri arasında ebeveyn eğitimi, bilişsel davranışçı terapi, ilaç tedavisi ve ilgili sorunlar için tedavi yer alır. Astım tedavi edilemez, ancak iyi bir yönetimle astım hastaları normal, aktif yaşamlar sürdürebilir. Depresif bozukluk, karşıtlığa meydan okuma, ısrarlı itaatsizlik ve düşmanlıkla karakterize edilen çocukluk çağı davranışsal bir sorunudur.
Davranış bozukluğu olan ve tedavi edilmeyen davranış bozukluğu olan çocuklar, madde kötüye kullanımı, kişilik bozuklukları ve akıl hastalığı dahil olmak üzere yüksek risk altındadır.
Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) bir davranış bozukluğu değil, bir hastalık veya zayıf zeka belirtisidir.
yazar: Osman Okkar
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]