Çin tıp kültürüne sahip ilk ülkelerden biridir. Batı yöntemiyle karşılaştırıldığında, Çin tıbbı tamamen farklı bir yaklaşım benimsemiştir. 5.000 yıl öncesine dayanan tıp bilimi, teorisi, teşhis yöntemleri, reçeteleri ve tedavileri hakkında derin ve büyüleyici bilgiler yaratmıştır.
Temel ilkeler çok açık:
Karşılaştırmalı özellikler – Yin ve Yang: Çin tıbbı fizyolojisi, insan vücudunun yaşamının yin ve yang dengesinin sonucu olduğunu anlar. Yin içsel ve negatif ilkelerdir ve Yang dışsal ve pozitiftir. Hastalığın temel nedeni, iki tarafın aralarındaki uyumu kaybetmesidir. Organın iyileşme mekanizmasından yang, dış hasara karşı koruma görevi görür ve yin, tepkisi için enerji depolamak ve sağlamak için iç tabandır.
Ana malzeme: Geleneksel Çin Tıbbı doktorları (TCM’nin kısaltması), hayati enerjinin – hareket eden ve hayati parçacıkların, kanın ve vücut sıvılarının durumunun, iç organların ve insan vücudunu oluşturmak için birleşen maddelerin tedavisi için gerekli olduğuna inanırlar. Vücut içindeki bir ağ aracılığıyla yönlendirilir. Fiziksel bir bakış açısından, teşvik ve ısınma hayati enerjisi yang’ın özelliklerine aittir ve kanı ve vücut sıvılarını nemlendirmek için yin özelliklerine sahiptir.
Dört teşhis yöntemi: Not, doktorların hastanın durumunu bilmek için doğrudan dış görünüşünü gözlemlediğini gösteriyor. Dış ve iç kısımlar hemen örtüştüğü için, iç organlar düzgün çalışmadığında, cildin solgunluğu dilden, yüzdeki duyulardan ve dışkının bir kısmından yansır.
Oskültasyon ve koku alma, klinisyenlerin işitme ve koku alma yoluyla mesaj toplamasının bir yoludur. Bu, teşhis için başka bir referanstır.
Araştırma, doktorların hastaları ve yakınlarını semptomlar, hastalık ilerlemesi ve önceki tedaviler açısından sorguladığını gösteriyor.
Nabzı almak ve palpasyon, doktorların hastaların radyal arterdeki nabız durumuna baktığını ve ardından semptomların dahili değişimini bildiğini gösterir. Doktorlar, organik fonksiyon normal olduğunda kalp atış hızının, frekansının ve kalp atış hızının nispeten kararlı ve dengesiz olduğuna inanırlar.
Bir hastalığı tedavi ederken, TCM doktorları genellikle hastanın durumunu dört teşhis yöntemiyle bulur: gözlem, oskültasyon, koku, sorgulama, nabız ve palpasyon. Hekimler, iç ilişkilerine göre toplanan gerçekleri birleştirerek, hastalığın kaynağını ve erdemini analiz etmek için diyalektiği kullanacaklardır. Ardından verilmesi gereken reçeteye dikkat edin. Geleneksel Çin tıp biliminde ilaçlar da Batı’dakilerden farklıdır, çünkü doktorlar binlerce bitkinin iyileştirici etkilerini uzun zamandır keşfetmişlerdir. İlacı almadan önce hasta kaynatmalıdır. Sonra akupunktur ve masajla ilgili bariz bir hazırlık yöntemi var ve tedavi sihirli bir şekilde etkili olacak.
Sarı İmparatorun İç Hastalıkları Vadisi, Shen Nong Otları Vadisi, Materia Medica’nın Özlemleri gibi kapsamlı ve derin eserler olan kayıtlar sayesinde böylesine karmaşık bir tıp bilimi çökmüştür. Üç Krallık döneminde (220-280) Hua Tuo gibi eski Çin’de deneyimli ve seçkin doktorları öven yaygın hikayeler de vardır. Günümüzde geleneksel ilaçlar, Batı tıbbı olarak kabul edilmelerine rağmen hala önemli bir rol oynamakta ve bildirilen şaşırtıcı terapötik etkileri nedeniyle dünya çapında büyük ilgi ve ilgi görmektedir.
kaynak:
https://www.travelchinaguide.com/intro/medicine.htm
yazar: Merve Karaca
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]