Bozkurt, Türk tarihi ve kültüründe büyük öneme sahip bir rehberdir. Birçok Türk boyu bozkurdu bir “sembol” olarak kabul etmiş, kutsal bir silah olarak görmüş ve kayalara resimlerini çizmiştir. Ergenekon ve Türeyiş Destanı’nda dişi bir kurdun (asena) önderliğinde yok olmaktan kurtulan Türk Lejyonu, kurdu kendilerine yardım etmesi için Tanrı tarafından gönderilmiş bir rehber olarak kabul etmiştir.
Günümüzde kurt, dil ve fiziki görünüm bakımından birbirinden uzak olan Macarlar, Moğollar, Orta Asya Türkleri ve Oğuz Türkleri için ortak bir sembol haline gelmiştir. Türk mensubiyetinin simgesi olan bozkurt, bugüne kadar Hint kabilelerinde bile kutsal sayılmaktadır. Eski Türkçede “böri” olarak adlandırılan kurda, günümüz Türk lehçelerinde “börü, canavar, kurt, kaskır” gibi adlar verilmektedir.
Kurt Türkler için neden kutsaldır? Çünkü Türkler ne zaman zor duruma düşseler bir boz kurdun yardımıyla kurtulmuşlardır. Kurt asil, ayrıcalıklı bir hayvandır. Savaşçı varlık olarak Türklere benziyor. Sadece bu özellik değil; Türk asaletini, aklını, intikamını ve sadakatini andırıyor. Akonda’da başka tek eşli hayvan yoktur. Yani kurtlar eşleri dışında hiçbir dişi kurda yaklaşmazlar ve o eş ölse bile başka bir kurdu eş olarak almazlar. Kurt, açlık ve afet durumlarında yavrusunu yemeyen ender hayvanlardan biridir. Ailesine sadakat, yavrularını büyütme, özgürlüğe düşkünlük ve çevrenin lideri olma, Türk boyları ile kurtlar arasındaki bariz benzerliklerdir.
Türk Tarihi ve Kültüründe Kurtların Önemi sayfasına buradan ulaşabilirsiniz. Bozkurt fotoğrafları aşağıdaki gibi 12 sayfada listelenmiştir. Bu sayfaları sayfanın altındaki bağlantılardan inceleyebilirsiniz.
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]