Her erkek baba olduktan sonra farklı duygular yaşar. Bazıları dünya şampiyonu gibi övünürken, bazıları yeni bir buluş bulmuş olmakla övünürken, bazı yeni ebeveynler köşelerine çekilir, ağlayan, işeyen, kusan ve öylece yapmayan çocuklarına korkar ve hatta kızar. Geğirmeyi bilin. Söylediklerine göre ayakkabıları tabiri caizse çatıya atılmış. İlgi beklemenin dışında, herkes yeni doğan bebeğe ve anneye ilgi göstermek zorundaydı. “Bu benim hayatım, yine ağlıyorum” gibi ifadeler kullanan ebeveynler.
Ebeveynlik sendromu olan kişiler kendi iç dünyalarına çekilirler ve depresyon belirtileri gösterirler. Çok gergin ve gergin olmaya başlarlar. Hayatlarına düşman olarak giren çocuklarını görmeye başlarlar. Sanki hayatları tamamen değişmiş, eşleri ve evleri ellerinden alınmış gibidir. Bu yeni bebek yetmezmiş gibi çok fazla masraf yaptı. Bebek bezi, yemek, doktor ve kıyafet bu sendromlu ebeveynlerin gözünde dünyanın en büyük maliyeti.
Bu sendromdan ağır şekilde mustarip anne babalardaki depresif belirtiler o kadar şiddetlidir ki, günden güne çocuğa karşı düşmanca duygular beslerler, eş ve çocuklarına karşı mesafeli bir tavır takınırlar ve hatta bir süreliğine evden ayrılma eğilimi gösterirler. Yeni doğan yardıma muhtaç eşlerine sanki yokmuş gibi davranırlar. Onlar için bir çocuğa bakmak sadece bir yük.
babalık sendromu
Kısa sürede kaybolur. Sorumlu ebeveynlik süreci başlar. Uzun süren vakalarda baba mutlaka bir uzmandan yardım almalıdır. Aksi halde boşanmaya varabilecek bir sürece girebilirler. En ciddi durumlarda, intihara yol açabilir. Araştırmalar, bu sorunun sadece konuşarak çözülebileceğini gösteriyor. Yapılması gereken tek şey erkeğin tıbbi bir durum olduğunu kabul etmesi ve önlem almasıdır. Tabii ki ailesi ve çevresindeki insanlar onun en büyük destekçileri olmalıdır.
Uzmanlar, babalık sendromuna yol açan bazı faktörleri şu şekilde sıralıyor:
– Uyku problemi olanlar
Hormon bozukluğu yaşayanlar
Daha önce depresyona girmiş kişiler
– Eşiyle sorunları olanlar
– Ebeveyni veya eşinin ebeveyni ile sorun yaşayanlar
Evlilik dışı ebeveynler
Erken yaşta ebeveynler
Ekonomik zorluk yaşayanlar
– Anne ve çocuk arasındaki yakın ilişki nedeniyle kendini dışlanmış hisseden.
Annelik içgüdüsel bir olaydır. Bir kadın, hamilelik sırasında ve doğumdan sonra ne yapması gerektiğini içgüdüsel olarak bilir. Ama baba içgüdüsü diye bir şey yoktur. Ebeveynlik öğrenilen bir süreçtir. Çocukların emzirme dışında birçok ihtiyaçları vardır ve bu ihtiyaçlar, anne ve çocukta olduğu gibi baba ve çocuk arasında yakın bir ilişki kurularak karşılanır. Temas, çocuk ile baba arasındaki duygusal iletişimin başlangıcıdır. Bebekler ve ebeveynleri arasındaki bağ güçlendikçe, bedenlerine yakın olmayı, seslerini duymayı, kokularını hissetmeyi severler. Bebeği uyutmak ve banyo yaptırmak ebeveynler için bu bağlantıyı sağlamak için iyi bir fırsattır. Yeni babanın çocuğuyla olan duygusal bağını güçlendirmek için onunla konuşması çok önemlidir. Bunu yaparken daha sessiz, sesi daha yumuşak olmalıdır.Güzel bir ses tonuyla konuşmak, sade bir dil kullanmak, bebeğin çıkardığı sesleri taklit etmek ikili arasındaki iletişimi renklendirecektir. Babanın çocuğun acısını, açlığını, beziyle ne yaptığını, gaz geçirme ihtiyacını beden diliyle fark etmeye başlaması da bu ilişkiyi güçlendirecektir. Yeni anne babalar, çocuklarıyla ilgilenirken ebeveynliği öğrenmeye başlayacak ve onlarla kopmaz bir bağın temellerini atacaktır.
Kaynak:
http://www.mumcu.com/babalik-depresyonu/
http://www.psikologunuz.org/babal-k-sendromu.html
https://cicicee.com/yeni-baba-olmus-bir-erkegin-yasadigi-stres/
yazar:Hatice Öztürk
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]