Henry Arvon’un anarşizm üzerine kitabını en son okuduğumda, anarşizmi o kadar detaylandırmıştı ki, ona anlam vermekte zorlandım. Anarşizmi gelenek karşıtı, siyaset karşıtı ve her türlü otoriteyi reddeden olarak tanımladık.
Henri Arvon ise anarşizme daha toplumsal bir boyutla bakmayı tercih etmiş ve anarşizmin temelinin Yunan felsefesine ve Stoacılığa dayandığını savunmuştur. Felsefi temellerini Fransız rasyonalist bireyciliğine ve tarihsel olaylara bağlayarak sistemin eksenini ortaya çıkardı.
Arvon, anarşizmi sınıflandırırken daha bireyci anarşizm, kolektif anarşizm ve yeşil anarşizmden bahsetmiştir. Bireyci anarşizm, bireyin çıkarlarının herhangi bir hükümet organı tarafından engellenmemesi gerektiğine inanıyordu ve bireyci anarşizmin bilinen en büyük savunucusu Max Stirner’dır. Stirner, The Ego and the Property adlı eseriyle bireyci anarşizmin babası oldu. Stirner’e göre bireyin toplum üyelerine karşı hiçbir sorumluluğu yoktur.
Öte yandan kolektivist anarşizm, mülkiyetin kolektivizasyonu hakkında fikirler üretmiş ve üretim araçlarının özel mülkiyete karşı olduğunu belirtmiştir. Öte yandan yeşil anarşizm, sanayi öncesi ve hatta tarım öncesi toplumu canlandırmaya çalışan ütopyayı aşamaz. Kısacası anarşizm bütüncül bir harekettir ve bireyin özgürlüğünü kısıtlayan her türlü ideolojiye, kuruma ve aygıta başkaldırının ürünüdür.
katip: ramazan zengindir
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]