İlk tanı İngiltere’de Thomas Edison tarafından konulmuştur ve her iki böbrek üstü bezinin de harabiyeti ile ortaya çıkmıştır. Addison hastalığı çok yaygın bir hastalık değildir. Hastalığın oluşabilmesi için her iki böbrek üstü bezinin de tam olarak çalışamaz hale gelmesi gerekir. Addison, hastada tansiyon düşüklüğü, halsizlik, yorgunluk, nörolojik aşırı duyarlılık, cilt sorunları ve mide-bağırsak sorunlarına neden olur.
Kadınlarda ve erkeklerde görülebilen, şikayet sayısı aynı olan ve genellikle orta yaşlı insanları etkileyen ciddi bir hastalıktır. Durumlarının ciddiyetine bağlı olarak, hastaların tedaviye başlamaması tipiktir, bu da belirli bir ölüme yol açar. Böbreklerin üzerinde kortikal-kortikal bir yapıya sahip olan bu bezler hormonal salgılar içerirler. Bu salgıların üretilememesi hastalığa kesin tanı konulmasını sağlar.
Hastalık sırasında ciltte lekeler, deride pullanma, epitel dokusunda renk değişiklikleri, ishal, kusma, kilo kaybı, aşırı terleme, baş ağrısı, uyku hali, dengesiz ruh hali, titreme, konsantrasyon bozuklukları, hafıza sorunları görülür. En yaygın kullanılan tedavi yöntemi kortikosteroid ilaçlardır. Bu ilaçların kullanımı ile adrenal bezlerin fonksiyonları yerine getirilir ancak ilaç tedavisine ömür boyu devam edilmelidir. Hastalar bu ilaç grubundaki hidrokortizon ilacını her zaman yanlarında bulundururlar. İlaç bir şırıngada hazır hale gelir ve gerektiğinde hastanın kendisi tarafından vücuda enjekte edilir. Aşırı terleme ve sinir reaksiyonları da hemen yapılmalıdır.
Hasta insanların krizleri olur. Bu nedenle, kriz ve bayılma anlarında yardım etmek isteyen kişileri bilgilendirmek için ceplerinde ne yapacaklarını gösteren bir kart bulundurmaları gerekmektedir. Bu sayede bilincini kaybettiği durumlarda yanlış teknikleri uygulaması engellenir.
katip: Sinan Uza
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]