Yengeçler, kabuklular familyasına aittir ve 4.500’den fazla türü vardır. Boyu 0,68 ila 1,19 cm olan Bezelye Yengecinden pençeleri 1,2 metreye ulaşan Japon Örümcek Yengecine kadar değişir. Bu omurgasızlar, algler, mantarlar, bakteriler, diğer kabuklular, yumuşakçalar ve solucanlarla beslenen etoburlardır. Yengeçler, 200 milyon yıl öncesine, Jura dönemine kadar uzanan çok eski yaratıklardır. Bazı türler, habitat kaybı ve yoğun avlanma nedeniyle tehlike altındadır. Bazı önemli türler her yıl yaklaşık 1 milyon ton avlanır.
Bilinen 10 kanser türü şöyle:
İçindekiler
1. Kuş yengeci
Birdie yengeçlerinin kısa, oldukça özelleşmiş kuyrukları vardır. Beş çift bacağı vardır ve gövdesi çoğunlukla kabuktan veya küçük bir karın kanadı olan kabuktan yapılmıştır. Tanner yengeci olarak da adlandırılırlar ve kar yengeci türleri arasındadırlar. Ağırlıkları dört kilograma kadar çıkabilir ve diyetleri çoğunlukla deniz tabanında bulunan kabuklu deniz hayvanları, solucanlar ve diğer kabuklulardan oluşur.
Birdie yengeçlerine tabak yengeçleri de denir ve bacaklarının önünde pençeleri vardır. Son yıllarda, papirüs yengeçleri, aşırı avlanma nedeniyle yok olma tehlikesiyle karşı karşıyadır ve bu, bu tür yengeçlerde uzmanlaşmış balıkçılık üzerinde sıkı kontrollerin uygulanmasına yol açmıştır. Tüm Kar Yengeci çeşitleri arasında bu tür yengeç en büyüğüdür ve buharda pişirilebilir, haşlanabilir, ızgara yapılabilir, sotelenebilir ve hatta sotelenebilir.
2. Mavi yengeçler
Mavi yengecin Latince adı güzel yüzücü anlamına gelir ve yeşilimsi mavi renkli güzel bir yengeç olduğu için bu ad verilmiştir. Mavi yengeçler, Amerika Birleşik Devletleri’nin doğu kıyısında daha sık bulunur ve bazen 8 cm ila 14 cm boyutlarında olabilir. Güzel bir mavi renge sahip olmasına rağmen diğer yengeçler gibi pişirildiğinde kırmızımsı bir renge dönüşür. Yumuşak, tatlı etleri vardır ve gezegende en çok hasat edilen hayvanlardan bazılarıdır.
3. Hindistan Cevizi Yengeci
Soyguncu yengeç veya palmiye soyguncusu olarak da adlandırılan bu, pound başına 9 pound ağırlığa ve 40 santimetreye kadar uzunluğa sahip, dünyanın en büyük eklembacaklısıdır. Dahası, hindistancevizi yengecinin her bir uzun bacağı üç metre uzunluğunda olabilir, ancak maksimum boyutuna ancak kırk ila altmış yaşlarından sonra ulaşır.
Hindistan cevizi yengeçleri, hindistan cevizini sevdikleri ve hatta onlara ulaşmak için ağaçlara tırmandıkları için bu ismi almıştır. Aynı zamanda çeşitli münzevi yengeçlerdir, ancak bu yengeçler gibi tam olarak geliştiklerinde kabukları yoktur. Hindistan cevizi yengeçleri et, kabuklu yemişler, meyveler ve tohumlar yerler ve benzersiz özelliklerinden biri de su altında uzun süre yaşamamalarıdır. Aslında, çok uzun süre su altında kalırlarsa boğulurlar. Pasifik ve Hint okyanusları çevresindeki bölgelerde yaygın olan hindistancevizi yengecinin yalnızca iki farklı düşmanı vardır. Biri hindistancevizi yengeci, diğeri insan.
4. Tohum Yengeçler
Istakoz çok büyüktür, genellikle 4,4 cm ile 4 pound arasındadır ve morumsu kahverengi bir renge sahiptir. Alaska’dan Meksika’nın Baja bölgesine kadar olan sularda bulunur ve adını daha önce Washington eyaletinde bulunan Dungeness adlı bir şehirden alır. Bu yengeçleri hasat edebilmek için kanunen en az 15.90 cm boyunda olmaları gerekir ve sadece erkeklerin toplamasına izin verilir. Dolgun, tatlı, pembe etleri vardır ve ana mevsimi kıştır. Gübre yengeçlerinin çok sert kabukları ve beş ayrı çift bacağı vardır. Genellikle kancalar ve oltalarla, yemli çömleklerle, ağlarla ve hatta elle yakalanırlar. Dungeness yengeçlerinin çoğu on yıl yaşar ve lezzetleri nedeniyle yenmesi çok popüler bir yengeç türüdür.
5. Münzevi yengeç
Bu yalnız yengeçler genellikle çocuklar için evcil hayvan olarak satın alınır çünkü çok küçükken oynamak çok eğlencelidir. Yedi farklı aileye bölünmüş yaklaşık 1.100 münzevi yengeç türü vardır. Büyüdüklerinde yumuşak midelerini gizleyen gastropodların oklarını kullanırlar, çünkü bu oklar olmadan bir yırtıcı hayvanın saldırısına karşı savunmasızdırlar. Kabukları sadece karnı korumakla kalmaz, aynı zamanda yengeçler ihtiyaç duyulduğunda içeride saklanabilirler.
Aslında münzevi yengeçler, kabuklarını çalmak için kabukları o kadar önemli görürler ki, diğer münzevi yengeçleri öldürdükleri bilinmektedir. Münzevi yengeçlerin ömürleri boyut olarak büyük farklılıklar gösterir ve aslında birkaç aydan otuz yıla kadar her yerde yaşayabilirler. Vahşi doğada yaşarlarsa, münzevi yengeçler çok sosyaldir ve oldukça büyük koloniler halinde yaşarlar. Bu yengeç türü her zaman başka bir yengecin kabuğunu çalmak ister.
6. At nalı yengeci
Bu yengeç at nalı gibi göründüğü için adını elementten alan bir yengeç türüdür. At nalı yengecinin en ilginç yönlerinden biri, yaklaşık 500 milyon yaşında olması ve Nova Scotia’dan Yucatan’a, Asya’dan Filipinler ve Hindistan’a kadar Atlantik kıyılarında bulunmasıdır. Kabuklu et oranı nispeten küçük olmasına rağmen yenilebilir ve çok lezzetlidir.
Genellikle Florida sahillerinde bulunurlar ve tamamen zararsız olmasına rağmen birçok kişi tarafından tehlikeli kabul edilen dikenli bir kuyruğa sahiptirler. Elbette bu, at nalı yengecinin kuyruğundan çıkarılması gerektiği anlamına gelmez çünkü bu işlem hayvana zarar verebilir. At nalı yengeçlerinin on gözü vardır ve aslında bir yengeç gibi görünmezler. Akrep, kene ve hatta örümcek gibi hayvanlarla yakından ilişkilidir.
7. Yengeçlerin Kralı
Genellikle Alaska kral yengeci, Rus yengeci veya Japon yengeci olarak adlandırılan bu yengeçler, 25 pound ağırlığa ve on fit boyutlarında olabilir. Kral yengeçler çok büyük olmalarına rağmen, çoğunlukla pençe ve bacaklardan oluştukları için sadece dörtte biri yenilebilir. Diğer yengeç türleri gibi, yalnızca erkek yengeçleri hasat etmek yasaldır ve eti, narin, narin bir tada ve parlak kırmızı bir dış kenara sahip kar beyazıdır.
8. Peekytoe Yengeçleri
1997 yılına kadar bu yengeçler tek kullanımlık bir üründü ve çoğu yengeç avcısı tarafından çok az kullanım için yakalanıyordu. Bunlar temelde Maine kum yengecidir, ancak adı peekytoe olarak değiştirildiğinde popülerlikleri durdu. Kaya yengeçleri genellikle kar yengeci olarak adlandırılan bir tür olmasına rağmen, kaya yengeçleri veya defne yengeçleri olarak da adlandırılabilirler. Peekytoe yengeçleri, birkaç pembe benekli beyaz ete ve her türden aşçının keyif aldığı çok tatlı bir tada sahiptir. Aslında, bu tür yengeçler bugünlerde şefler arasında o kadar popüler ki, kısmen etin ne kadar iyi olduğu nedeniyle, bu yengeçleri salatalardan yengeç rulolarına kadar her şeyde kullanabilirler.
9. Kaya (Kar) Yengeci
Amerika Birleşik Devletleri’nin doğu kıyılarında ve diğer su kütlelerinde bulunan kaya yengeçlerinin örümceklere benzeyen bacakları vardır, bu nedenle onlara örümcek yengeçleri ve ayrıca kraliçe yengeçler de denir. Kar yengeçleri Bering Denizi’nde bulunur ve kumlu ve çamurlu ortamlarda yüzeyin 200 metre altına kadar bulunabilir.
Kar yengeçleri yaşamları boyunca genellikle sığ sulardan daha derin sulara göç ederler. Ayrıca kendilerini korumak için benzersiz bir şekle sahiptirler, genellikle tabanlarında küçük dairesel bir oluk bulunan bacaklarından birini kullanırlar. Bu onlar için sorun değil çünkü son kişinin olduğu yaradan başka bir bacak bile çıkarabilirler.
10. Taş Yengeçler
Taş yengeçlerin içi çok sert ve çok etli olan büyük pençeleri vardır. Taş yengecinin pençeleri yenir ve tek tek pençeleri alınarak suya geri atılır. Tek bir debriyajla kalmalarının nedeni kendilerini savunmak. Yasaya göre, taş yengeçler yedi dakika kaynatılmalı ve ardından ya dondurulmalı ya da buza konulmalıdır. Bunun nedeni, taş yengeçlerin donmadan çok hoş olmayan bir iyot tadına sahip olmalarıdır. Aşçılar hangi pençelerin en çok et içerdiğini öğrenmek isterlerse, onları su tankında tuttular. Etsiz kıskaçlar tankın üst kısmına kadar çıkar ve bu kıskaçlar daha sonra satışa sunulur. Taş yengeçler, sert bir dokuya ve tatlı, etli bir tada sahip, yaklaşık 2 ila 2,75 ons boyutundadır. Genellikle bir tokmakla açılır ve çeşitli soslarla servis edilir.
yazar: Özlem Güvenç Ağaoğlu
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]