Laboratuvar çalışmaları tam bir öykü ve fizik muayeneye dayanır. Çocuklarda yetersiz beslenmeyi değerlendirmek için en yararlı laboratuvar çalışmaları, hematoloji çalışmaları ve protein durumunu değerlendiren laboratuvar çalışmalarıdır. Hematoloji çalışmaları, kırmızı kan hücresi (RBC), serum elektrolitleri, sedimantasyon hızı, idrar tahlili, kültür ve periferik yayma indekslerini içeren bir tam kan sayımı (CBC) içermelidir. Kan testleri, serum albümin, retinol ile ilişkili protein, albümin, transferrin, kreatinin ve BUN düzeylerinin değerlendirilmesiyle ölçülen demir, folik asit ve B-12 vitamini eksiklikleri dahil olmak üzere çeşitli beslenme eksikliklerinden kaynaklanan anemileri dışlamaya yardımcı olur.
Diğerleri, protein durumunun albüminden daha kısa vadeli göstergeleri olan retinol bağlayıcı protein, prealbümin ve transferrin tespitlerini içerir. Bu alanda kullanmak için daha iyi bir parametre, daha uzun bir yarı ömre sahip olduğu için serum albüminidir. Yeterli miktarda yemek yiyen ve yetersiz beslenme belirtileri ve semptomları olan çocuklarda, odak noktası yetersiz beslenmenin nedeninin belirlenmesidir. Çocuğun solucan veya diğer parazit geçmişi veya yetersiz beslenme vakaları varsa dışkı örnekleri alınmalıdır. Diğer yararlı testler arasında tiroid fonksiyon testleri veya ter klorür, karaciğer fonksiyon testleri, trigliseritler (şüpheli karaciğer hastalığı için), çinko seviyeleri (özellikle kronik ishal varsa), kan ve idrar glukoz seviyeleri (diabetes mellitus’u dışlamak için) ve çölyak serolojisi yer alır. . Bu testler, şüpheli nedenlere yönelik diğer testlerle birlikte yapılır. Üç yaş ve altındaki çocuklarda boy, kilo (vücut kitle indeksi için) ve baş çevresi ve DSÖ standartları tarafından tanınan diğerleri gibi beslenme değerlendirme kriterleri de gerçekleştirilir.
Tedavi ilkeleri ve yetersiz beslenme ile mücadele
Yetersiz beslenme yönetiminin özel ilkeleri genellikle uygulanır. Bunlar, kişiselleştirilmiş, destekleyici ve önleyici yönetime profesyonel, çok disiplinli bir yaklaşım ihtiyacını içerir. Spesifik ve destekleyici tedaviler, büyük ölçüde karşılaşılan yetersiz beslenmenin sınıflandırılmasına bağlı olurken, önleyici tedbirler, mağdurların karşılaştığı yaygın nedenler ve predispozan faktörlerden kaçınmaya bağlı olacaktır. Spesifik tedaviler, anamnez, fizik muayene ve çeşitli araştırmaların kapsamlı bir şekilde değerlendirilmesinden sonra teşhis edilen yetersiz beslenmenin asıl nedenlerine odaklanacaktır.
Bunlar, karşılaşılan yaygın kültürel, sosyal ve ekonomik uygulamalara bağlı olarak güçlendirilebilen veya güçlendirilemeyen uygun besin takviyelerinin yanı sıra nasıl hazırlandıklarına veya üretildiklerine bağlı olarak ölçülen özel besin gıdalarının sağlanmasını içerir. Destekleyici tedavi, yaşamı tehdit eden anemi, hipoglisemi ve hipoterminin başlangıçta mevcut olup olmadığının kontrol edilmesini gerektirir. Çinko, folik asit, iyot, A ve D vitaminleri ve gerekirse diğer takviyeler verilebilir. Özellikle büyüme ve gelişmeye ihtiyaç duyan çocuklar için diğer mikro besinlerdeki eksikliklerin düzeltilmesine ihtiyaç vardır.
Önleme tedbirleri, büyük ölçüde, sağlık eğitimi programları, programları ve takip değerlendirmesi yoluyla yetersiz beslenmeye zemin hazırlayan faktörlerin gelecekte tekrarlanmasını önleme ihtiyacını ele alır. Anne sütüne güvenli alternatifler bulmada önemli zorlukların olduğu gelişmekte olan ülkelerde emzirmenin teşvik edilmesi, uygun sütten kesme uygulamaları ve yaşa uygun beslenme danışmanlığı şiddetle tavsiye edilir. Gıda takviyesi, kullanıma hazır terapötik gıdalar (RUFT) ve diğer ilgili konularda ortaya çıkan trendler de önemlidir. Tüm dünyadaki anne adayları için faydalı takviyeler, özel ve uygun bakıma ihtiyaç duyar. ARV’ler ve pellagra (IPT) ile ilişkili olanlar gibi ortaya çıkan veya yeniden ortaya çıkan beslenme zorluklarını ele almak için beslenme araştırmaları da teşvik edilmelidir.
gıda takviyesi
Doğal veya sentetik gıda ürünlerinden elde edilen faydaları iyileştirmek için bir veya daha fazla bileşenin eklenmesi olarak tanımlanan gıda takviyesi, çok profesyonel ve küresel ilgi gördü. Gıda takviyesi isteğe bağlı veya zorunludur. Gönüllü zenginleştirme, Gıda ve İlaç İdaresi (FDA) tarafından belirlenen kural ve düzenlemelere uymaları koşuluyla, gıda üreticilerine zenginleştirilecek gıdaya mineraller, vitaminler veya her ikisini birden ekleme seçeneği sunar. Öte yandan, zorunlu takviye, önemli halk sağlığı ihtiyaçlarının uygun şekilde karşılanmasını sağlamak için aynısını yapma seçeneği sunmaz.
Geçmişte mevcut olan zorunlu takviyelerden bazıları, bazı ülkelerde ekmek ununa iyotlu top tuzu, A ve D vitaminleri, çinko, folik asit, demir ve çeşitli B vitaminlerinin (tiamin, riboflavin ve niasin) takviyesidir. ABD Gıda ve İlaç İdaresi’nin (FDA) bu tür yaklaşımları, diğer sorunların yanı sıra nöral tüp defektlerinde (1998’e kadar) başarılı bir azalma sağladı. Yetersiz beslenmeyi tedavi etmek için birincil yaklaşım olarak, diyet takviyeleri daha uygun maliyetlidir ve diğer beslenme yardımı türlerine kıyasla nispeten kısa sürede elde edilebilecek gelişmiş sağlık sağlar.
Pek çok ülke güçlendirmeye yönelik kendi ihtiyaçlarını ve yaklaşımlarını tanımlamaya devam ediyor; Bu nedenle, diğer yaygın beslenme eksikliklerini gidermek için takviye programları bu şekilde geliştirilmelidir. Diğerlerinin yanı sıra, demir eksikliğinin hâlâ hem yerel hem de küresel olarak ele alınması gerekmektedir. Gıda takviyesinde kaydedilen ilerlemeye rağmen, yetersiz beslenmenin iyi yönetilmesini sağlamak için önemli zorluklar devam etmektedir. Bununla birlikte, aşırı takviyeyi önlemek ve her takviye türü için takviye için minimum ve maksimum günlük besin gereksinimlerinin karşılanmasını sağlamak için önlemler alınmalıdır.
Bunu başarmak için, Dünya Sağlık Örgütü ve diğerlerinin yanı sıra, bu tür önemli kararlar için kanıta dayalı verilere güvenen küresel otoriteler öncülük etmelidir. Nixtamalization (Mısır veya diğer tahılların alkali bir solüsyonda ıslatılıp pişirilerek hazırlanması işlemi. Genellikle limon suyu veya odun külü sodası, ardından yıkanıp kabuklarının soyularak yumuşatılması) Besin değerini artırmak için eski bir uygulama olmasına rağmen, bazı mısır ve sorgum gibi diğer tahılların faydaları (örneğin, kontamine mısırdan aflatoksinlerin %97 ila %100’ünü uzaklaştırma yeteneği), mısırın temel gıda olduğu durumlarda uygulamayı hala teşvik edebilir.
Pellagra’nın geçmişte, 20. yüzyılın başlarında Amerika Birleşik Devletleri’nin güney kesimlerinde mısır kullanan fakir popülasyonlarda endemik olduğu kanıtlanmıştır. Gelişmekte olan dünyada çağdaş zamanlarda da aynı şeyin olma olasılığını göz ardı etmiyor. Gelişmiş dünyada buğday unu takviyesinin kullanılmaya başlanmasından sonra pellagra’nın neredeyse ortadan kalktığını not etmek cesaret verici. Bununla birlikte, bu aşılama tam olarak sağlanamazsa, gelişmekte olan birçok ülkede hala potansiyel bir senaryo olabilir.
Gerçek şu ki, Kenya’da yakın zamanda açıklanana benzer vaka çalışmaları (bu, tüberküloz tedavisinde ilaca bağlı pellagraya duyarlı antiretroviral tedavi alan bir hastaydı), nixtamalization yokluğunda ve yokluğunda mevcut pellagra olasılığını keşfetmelidir. , bazı nüfus gruplarında ihtiyaç duyulmasına rağmen nadiren uygulanan bir süreç. Bu bağlamda nixtamalization, modern toplumlarda, özellikle gelişmekte olan dünyada hala bir yere sahip olabilir ve keşfedilmesi ve geliştirilmesi gerekebilir. Bu, geçmişte pellagrayı azaltmak, diyette kalsiyum, bakır ve çinko bulunabilirliğini artırmak ve bazı yerlerde Fusarium proliferatum ve Fusarium verticillioides tarafından üretilen mikotoksinleri (aflatoksinleri) ortadan kaldırmak gibi bazı faydalarla yapılmıştır. Bununla birlikte, keşfedilmemiş diğer etkilerin (hem yararlı hem de olumsuz) daha fazla araştırma ile keşfedilmesi gerekebilir.
Yağ bazlı yenilikçi gıda takviyesi
Daha önce açıklanan diyet takviyelerine ek olarak, savunmasız popülasyonlarda (özellikle bebekler, hamile ve emziren anneler) yetersiz beslenmeyi azaltmak için yenilikçi yağ bazlı besin takviyeleri de piyasaya sürülmüştür. Proje, diğerlerinin yanı sıra Burkina Faso, Gana ve Malavi dahil olmak üzere birçok ülkede pilot olarak uygulandı. Ürünleri, 2011 yılında Mikrobesin Tozu (MNP) ve Yağ Bazlı Diyet Takviyesi (LNS) olarak güçlendirildi; Kansızlık ve demir eksikliğini azaltmada etkilidir. Her ikisi de çocuklar tarafından kolayca tüketilebilecek şekilde tasarlanmıştır (Bu nedenle genellikle mikro besin takviyesi olarak hazırlanan hap formlarına göre bir avantaja sahiptirler).
Bununla birlikte, bir değerlendirme çalışması, içerdiği mikro besinlerin tek başına doğrusal büyümeyi teşvik etmek için yetersiz olabileceğini öne sürdü. Ürüne mikro besin maddelerinin eklenmesiyle ilgili zorluklara rağmen, farklı kültür ortamlarına uygulanabilen çeşitli çalışmalar (özellikle LNS üzerinde) devam etmektedir. Yetersiz beslenmenin daha iyi yönetilmesi için, şiddetli akut yetersiz beslenmenin (SAM) tedavisinde ve herhangi bir kültür ortamında kullanılmak üzere tasarlanmış yüksek enerjili, yağ bazlı sürülebilir gıdalar olan kullanıma hazır terapötik gıdalar (RUTF) da sunulmaktadır.
F-75 ve F-100, şiddetli akut yetersiz beslenmenin tedavisinde kullanılan yaygın olarak bulunan iki Dünya Sağlık Örgütü (WHO) formülasyonudur. Hazırlıklar ayrıntılıdır ve ürünler, çeşitli sağlık bakım ortamlarında yetersiz beslenmenin yönetiminde satın alınabilirlik ve bulunabilirlik açısından oldukça başarılıdır. Dünya Sağlık Örgütü tarafından tavsiye edilir ve çocuk normal büyümeye ulaşana kadar kademeli olarak verilmelidir. Bazıları Afrika ülkelerinde, özellikle 5 yaş ve altındaki çocuklar arasında başarıyla kullanılmıştır. Diğer tüm yeni formülasyonlarda olduğu gibi, kullanıma hazır terapötik gıdaların karşılaşabileceği mevcut ve gelecekteki zorluklar, özellikle kısa veya uzun süreli kullanımda güvenlik, güvenilirlik ve karşılanabilirlik ile ilgili olanlar dikkate alınmalıdır.
kaynak:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3771157/
https://foodandnutritionresearch.net/
yazar: Özlem Güvenç Ağaoğlu
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]
İlk Yorumu Siz Yapın